Tijdens een middagsymposium op 31 oktober in Utrecht reik ik de eerste exemplaren uit van mijn nieuwe boek Zorginnovatie volgens het cappuccinomodel. In dit boek doe ik twaalf voorspellingen over het bestaande zorgbeleid. Als die uitkomen, kloppen de theorieën uit het boek. Het symposium over cappuccino financiering staat onder leiding van prof.dr. Arno Hoes, hoogleraar klinisch epidemiologie en huisartsgeneeskunde van het UMC Utrecht. Je bent van harte uitgenodigd om dit symposium bij te wonen.
Gezondheid en kwaliteit van zorg
Er zijn een groot aantal ontwikkelingen gaande in de gezondheidszorg. Het aantal kankerpatiënten stijgt jaarlijks met 4%. De bevolking vergrijst. Er komen meer mensen met chronische aandoeningen en multimorbiditeit. Het kennisniveau van patiënten gaat omhoog. Internet zorgt voor ingrijpende veranderingen in de diagnostiek, de therapieën en de zorg bij heel veel aandoeningen. Er is geen financiële groei meer. Is het mogelijk om bij deze ontwikkelingen gezondheid en kwaliteit van zorg te bevorderen? Deze vraag staat centraal op het middagsymposium.
Cappuccinofinanciering
Het antwoord op deze vraag is: ja, dat kan als zorginnovatie gelijk opgaat met cappuccino financiering. Hierbij ontvangen alle zorgaanbieders een abonnementstarief of salaris en een kleine betaling per verrichting. Als schuim op de cappuccino ontvangen zij betaling voor innovaties. Om deze vraag te beantwoorden las ik de afgelopen twee jaar zo’n 900 wetenschappelijke publicaties, had vele gesprekken met deskundigen in het veld en bij patiëntenorganisaties en raadpleegde talloze statistieken. Het mondde uit in een boek: Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel.
Spaarpunten
Voorkomen is beter dan genezen, maar is dat ook goedkoper? Ja, zo tonen goede voorbeelden aan. Een daarvan komt uit Zuid-Afrika. Daar werkt een zorgverzekeraar met een spaarpuntenprogramma. Verzekerden verdienen die punten als ze gezonde voedingsmiddelen kopen, sportscholen bezoeken of spullen kopen die je gebruikt voor een gezonde leefstijl, bijvoorbeeld sportschoenen. Verzekerden kunnen de spaarpunten inwisselen voor een lagere verzekeringspremie. Ook kunnen zij er in een webshop gezonde artikelen voor kopen. Deepak Patel is arts. Hij ontwierp en geeft leiding aan dat spaarpuntenprogramma en evalueerde het. Op dit middagsymposium presenteert hij voor het eerst in Nederland zijn spaarpuntenprogramma. Verzekeraars in de USA, China en Engeland namen inmiddels het programma over. Gaan Nederlandse zorgverzekeraars volgen?
Cappuccinomodel
Na het Zuid-Afrikaanse avontuur licht ik het Cappuccinomodel toe. In alle sectoren trachten innovatieve zorgprofessionals de betaling per verrichting te vervangen door betaling per periode. Bij huisartsen heet die laatste betaling een abonnementstarief of inschrijftarief. In andere sectoren circuleren termen als populatie gebonden bekostiging, shared savings, keten-DBC’s, regio-budgetten, wijkbudgets en integrale bekostiging. Risico van deze bekostiging is dat er wachttijden kunnen ontstaan. Daarom blijft in het Cappuccinomodel een laag tarief per verrichting gehandhaafd.
Innovaties
Daarnaast heeft mijn model een innovatietarief. Op basis van een innovatieve agenda kunnen zorgprofessionals en zorginstellingen samen met patiënten en zorgverzekeraars innovaties starten en daaruit financieren. Ik sta in mijn voordracht uitgebreid stil bij de twaalf aspecten van het Cappuccinomodel. Na mijn verhaal treden vertegenwoordigers van zorgverzekeraars op als referent en beginnen deze de discussie over het model. Daarna komen deelnemers uitgebreid aan het woord.
Voorspellingen
Een wetenschappelijke theorie is beter, indien deze niet alleen verklaart maar ook voorspelt. Op basis van de theorieën in het boek presenteer ik aan het eind van het symposium twaalf voorspellingen over het zorgbeleid en biedt ik de eerste exemplaren van mijn boek aan enkele Kamerleden aan. Die Kamerleden discussiëren dan met elkaar en met de symposium-deelnemers over die voorspellingen.
Doelgroep
Het middagsymposium is bedoelt voor mensen die zich met innovatie van zorg, ICT en bekostiging bezig houdt: zorgprofessionals, leidinggevenden van GGD-en en andere preventieve instellingen, leidinggevenden van zorginstellingen, vertegenwoordigers van patiëntenorganisaties, inkopers en leidinggevenden van zorgverzekeraars, gemeentelijke beleidsmakers en wethouders die de drie decentralisaties begeleiden. Maar ook: medewerkers van het Ministerie van VWS en andere beleidsinstanties, docenten bij hoger beroepsonderwijs en universiteiten alsmede hun studenten, organisatie-adviseurs en journalisten van vakbladen en massamedia.
Kosten
Voor de innovatieve en wetenschappelijke wereld van de zorg is het uitkomen van het boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel een feestelijk gebeuren. Daarom heeft het middagsymposium een toegangsprijs van slechts 50 euro. Daarvoor ontvang je 1. Een grote kennistoename over innovatie van zorg, ICT en bekostiging 2. Een exemplaar van het boek 3. Koffie, thee en een drankje en 4. Een verscherping van je inzicht in de gevolgen van het bestaande zorgbeleid dankzij sprekers uit de politiek en uit de kring van zorgverzekeraars.
Accreditatie
Accreditatie voor deze cursus wordt aangevraagd bij ABAN (cluster 1) en V&V; voor overige doelgroepen in overleg (dit dient uiterlijk 6 weken voor aanvang van de middag te worden aangevraagd). Voor overige groepen ontvangt u, op verzoek, een certificaat na afloop.
Meer informatie en inschrijving
Kom ook naar het middagsymposium en ontvang gratis mijn nieuwe boek Zorginnovatie volgens het cappuccinomodel. Je kan je hier inschrijven.
Wil je meer informatie over dit symposium? Download dan hier de brochure of neem contact op met Petra Schimmel, Coördinator nascholing, UMC Utrecht Julius Centrum. Telefoon: 088 – 756 9256, e-mail: p.j.schimmel@umcutrecht.nl
Zeer goed gesprek bij Buitenhof, dus direct even Guus Schrijvers op het internet opgezocht. Kan er 31-10-14 niet bij zijn maar uw boek staat inmiddels op mijn aankooplijst.
Groet, Wabe Fokkens
Gezien op #buitenhof, interview met Paul Witteman!
Zeer interessant, was ooit werkzaam op toenmalige Vogelenzang (GGZ) 20 jaar Verpleegkundige.
Alle afdelingen waren toen al eilandjes waar ieder zijn eigen wiel uit ging vinden. Fijn nu er iemand is, die over landsgrenzen heen durft te kijken en komt met nieuwe anticiperende ideeën.
Ben zeer benieuwd!
Hulde. Succes!
Duco Pieterse (copd patiënt/cliënt )
Eens. Een toepassing in de gezondheidszorg van het vinden van de “beste” balans tussen een vaste en een variabele beloning, plus een prikkel tot innovatie. Internationale modellen zijn – zeker voor een econoom of een beleidsmaker – bij uitstek leerzaam en relevant. Zuid Afrika, maar ook Europese landen als bijv. Spanje. Elk land kent een eigen mix van de cappuccino bestanddelen. Ik ben benieuwd naar die vergelijkingen.
Zou graag dit boek ontvangen/kunnen bestellen. Ik zag het interview op buitenhof en
heb de zover mogelijke stukjes gelezen uit het boek online.
woon op Curacao ,kan dus niet ..even..naar het symposium.Jammer.
Ik werk als huisarts/verzekeringsarts .
Gezien het zeer indrukwekkende interview in Buitenhof
Heb het boek inmiddels binnen en smul ervan.
Ga toch ook nog op 12-11-2014 naar de extra bijeenkomst om te netwerken en ervaringen te horen en mijn ervaringen kenbaar te maken.
Succes en hoop dat het vruchten afwerpt.
Nederlandse zorgstelsel: grens van de betaalbaarheid bereikt.
Oplossing: poortwachtersfunctie instellen, zoals met de WAO begin jaren ’90 is gebeurd
De regeringsplannen om de kostenstijging van het Nederlandse zorgstelsel te beteugelen vormen een trendbreuk met het verleden. De afgelopen jaren werd eenzijdig ingezet op kostenbesparing bij de zorgaanbieders. Daar viel ook wel het een en ander te halen, en dat doet het nog steeds. Denk aan verkwistend gebruik van verpleeghulpmiddelen, medijcijnen en salarissen van medisch specialisten.
Maar zoals verwacht -althans ik verwachtte het- breiden de maatregelen zich nu uit naar de kern van de zorgkosten: het beroep dat wij met z’n allen op de zorg doen.
Nadat VWS zich jarenlang heeft geconcentreerd op beheersing van de kosten door de aanbieders –goedkopere (generieke) medicijnen, snijden in de budgetten van ziekenhuizen, in toegestane hoeveelheden te declareren dbc’s/dot’s etc.- richt men nu de pijlen op de zorgvraag.
Dit gebeurt door eigen bijdragen voor huisartsbezoeken te vragen, boetes op te leggen voor oneigenlijk gebruik van huisartsen- of spoedeisende hulpposten, naast verscherping van trendmaatregelen: verdere verhoging van het eigen risico en (verder) uitkleden van het basiszorgpakket.
Maar zijn deze maatregelen structureel genoeg? Brengt het voldoende op om de stijgende kosten ten gevolge van de vergrijzing te compenseren? En om de kosten van duurdere (en betere) behandelmethoden te dekken? Zo zijn bijvoorbeeld bepaalde reumatische aandoeningen, die vroeger onbehandelbaar waren, tegenwoordig met biologicals uitstekend te bestrijden. Die kosten alleen wel 10 à 15.000 euro p.p. per jaar…
Ik denk dat de almaar oplopende zorgvraag fundamenteler moet worden benaderd. Het gaat om peperdure voorzieningen, waarbij de claims daarop kritisch moeten worden beoordeeld. Dat is nu nog een taboe. Het gaat toch immers om onze gezondheid, waarbij alleen het beste goed genoeg is? En als ik niet tevreden ben, vraag ik toch een second (of third, of fourth) opinion aan? En anders heb ik het recht om te gaan shoppen bij verschillende ziekenhuizen/specialisten. Zo bestaat er een groot leger aan zorgvragers, die al jaren in zorgland ‘rondgaan’ en berucht zijn bij medisch specialisten (‘oh jee, heb jij die nu? ….’). Vrijwel nooit worden ze er beter van (de specialisten overigens wel…), omdat hun mentale problemen blijven bestaan. Moeten we dat blijven betalen uit de zorgpot?
Net zoals bij een ‘gewone’ schadeverzekering moet de nadruk fundamenteel op de claimbeoordeling komen te liggen. En die moet streng zijn: alleen onderzoeken op indicatie komen nog voor vergoeding in aanmerking. En met behandelmethoden die wetenschappelijk aantoonbaar hun effectiviteit hebben bewezen. Homeopathische behandelingen en –medicijnen bijvoorbeeld worden vergoed indien, net als bij de traditionele medicijnen, door jarenlang (dubbelblind) onderzoeken bij statistisch significante patiëntgroepen, de effectiviteit ervan is bewezen en ze toegelaten worden door het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. U wilt desondanks toch een kruidenbehandeling, die hieraan niet voldoet? Dan betaalt u het zelf. U wilt fysiotherapie omdat u last heeft van uw bewegingsapparaat die niet het gevolg is van bijv. een hernia en grotendeels door eigen oefeningen thuis kan worden verholpen? Dan betaalt u het zelf.
Deze beoordeling mag je overigens niet bij de huisarts of specialist leggen. Het herstelbedrijf doet dat ook niet bij schade aan het verzekerde object. Die taak ligt bij de verzekeraar. De LHV en OMS zullen daar –terecht- ook niets voor voelen.
Op grond van in te vullen gegevens over de verleende zorg door de zorgverlener, bepaalt de verzekeraar of de claim terecht is. Uiteraard uniform voor alle zorgverzekeraars in Nederland, want in je eentje maak je je met deze manier van claims beoordelen niet bepaald populair bij de verzekerde…..
Er komt daarmee wel heel veel geld vrij voor de groeiende groep (oudere) patiënten met aantoonbaar en goed (en in de toekomst steeds beter) behandelbare aandoeningen. Incl. de chronische patiënten die nu nog elk jaar het eigen risico bij hun zorgpremiekosten moeten optellen.
En dan zijn we ook af van de vergoedingsbeoordelingen door zorgverzekeraars, die niet medisch- maar slechts kostentechnisch gefundeerd zijn. Praktijkvoorbeeld: patiënt heeft jicht, waarvoor drie medicijnen beschikbaar zijn. Voor de eerste is hij allergisch, de tweede werkt niet bij zijn nierinsufficiëntie, waardoor de derde overblijft. Niet de goedkoopste…. Reactie van de verzekeraar: ‘OK, goedgekeurd, maar tot die en die datum’ (acht maanden vooruit). Slaat nergens op, want als je jicht hebt, heb je dat voor de rest van je leven….
En wat die knie van de buurman en het gebroken been door sporten van de buurjongen betreft: daar kom je nooit uit. In hoeverre heeft hij aanleg tot obesitas en in hoeverre had hij meer moeten bewegen? Heeft de buurjongen zijn been gebroken door onverantwoord gedrag van zichzelf of van een tegenstander? Terwijl hij wel beweegt/ sport, wat overheid en zorgverzekeraars juist stimuleren…. Het zijn in ieder geval aantoonbare aandoeningen, dus moeten we maar voor lief nemen dat die volledig uit de zorgpot worden betaald.
Feitelijk komt mijn voorstel neer op het instellen van een strenge poortwachterfunctie, waarmee twintig jaar geleden ook bij de sociale verzekeringen is gestart en die later steeds verder is aangescherpt.
Zeer streng, maar wel rechtvaardig en feitelijk ook meer solidair dan het huidige stelsel. Ik weet donders goed dat hieraan veel haken en ogen zitten en dat het politiek vrijwel onhaalbaar is. De verontwaardiging over ‘dit soort plannen’ zal immers enorm zijn…. Het zij zo, amen.