Zorgverzekeraars zitten in het verdomhoekje. Ze hebben een slecht imago en de druk uit de politiek neemt toe. Is al deze kritiek terecht? En wat kunnen ze leren van hun collega’s in Duitsland, Engeland en België?
Bureaucratie en onzekerheid
Nederlandse Zorgverzekeraars hebben een slechte reputatie. Ze hanteren allerlei eigen regels voor betaling van de zorg. Daarom zijn professionals soms wel 25% van hun tijd bezig met het invullen van formulieren hiervoor. Het Roer moet om volgens de huisartsen. Ook ziekenhuizen hebben kritiek: Zij verkeren jaarlijks in onzekerheid of zorgverzekeraars nog zorg blijven inkopen, terwijl ze zelf voor meerdere jaren experts moeten aantrekken en apparatuur moeten aanschaffen. Sommige politieke partijen gaan zelfs zo ver dat ze de zorgverzekeraars willen afschaffen, of ombouwen tot uitvoeringsorganisaties.
Chronische zorg
De grootste problemen rond de zorgverzekeraars komen naar voren bij de chronische zorg; de belangrijkste veroorzaker van de kostenstijging in de gezondheidszorg. Over het gebrek aan beleid hiervoor schreef ik al eerder een bericht op deze website.
Zondebok
Het is van belang dat reputaties gecheckt worden door de feiten. In dit geval gaat het om de vraag: ligt het ongenoegen over zorgverzekeraars bij vakbladen, beroepsorganisaties, massamedia en politieke partijen nu echt aan het gedrag van eerstgenoemden? Of zijn zorgverzekeraars slechts de boodschapper van het slechte nieuws? Met andere woorden: is Nederland niet gewend aan schaarste in de zorg en geven we de schuld daarvan aan de zorgverzekeraars? Is de zorgverzekeraar de te offeren zondebok?
Congres
Om deze vragen te beantwoorden treden op het chronische zorgcongres op woensdag 14 december in Utrecht, twee sprekers op met een verhaal over de Belgische ziekenfondsen en de Duitse Krankenkassen. Zij geven aan wat de reputatie van zorgverzekeraars is in België en Duitsland. Ook vertellen zij aan wat zij daar voor beleid hebben om de kosten van de (chronische) zorg om te buigen. Beiden spreken Nederlands en zijn goed op de hoogte van de Nederlandse situatie.
De Belgische spreker is de arts Ri de Ridder, directeur-generaal van het Belgische College van Zorgverzekeringen. De Duitse spreker is Evert Jan van Lente, die thans ambassadeur is van de Duitse zorgverzekeraar AOK bij de Europese instellingen in Brussel. Deze zorgverzekeraar werkt voor 25 miljoen (!) verzekerden.
Clinical Commissioning Groups
Om het plaatje compleet te maken komt ook een Engelsman spreken op het congres over het optreden van Clinical Commissioning Groups (CCG’s). De betalende NHS-instanties hebben deze CCG’s ingesteld om namens hen zorg in te kopen in de eerste- en de tweede lijn. Deze groepen bestaan uit ervaren, onafhankelijk huisartsen, specialisten en andere professionals met verstand van zaken. Zij kopen kritisch in en hebben veel aandacht voor mensen met chronische aandoeningen. Wat is de reputatie van deze Engelse zorginkopers? Worden ook zij gebasht? De spreker is Dr Nick Goodwin. Hij is CEO van de International Foundation of Integrated Care. Ook hij kent de Nederlandse zorg goed en zal daarom met gerichte tips en adviezen komen.
Debat
Aan het einde van het chronische zorgcongres vindt een debat plaats waarin de inkopende rol van Nederlandse zorgverzekeraars wordt vergeleken met die in de buurlanden. Wie wil weten welke kritiek op de marktwerking en zorgverzekeraars terecht is en welke niet, komt naar dit congres. Klik hier voor meer informatie en aanmelding.