Guus Schrijvers

De opvang van verwarde ouderen staat vol in de belangstelling. Er zijn tal van goed bedoelde initiatieven, maar deze zijn ongecoördineerd en benutten niet de kennis en inzet van zogeheten transferpunten. Vrijwel alle ziekenhuizen hebben verpleegkundigen en maatschappelijk werkers die het traject voorbereiden voor patiënten die nazorg behoeven. Zij werken vanuit deze transferpunten.

Overgang naar huis

Op de tien ontslagen patiënten zijn er één of twee die nog thuiszorg, hulpmiddelen of een tijdelijk verblijf in een revalidatiecentrum, zorghotel of verpleeghuis behoeven. In de grotere ziekenhuizen tellen transferpunten tien tot vijftien professionals die even zoveel patiënten per dag begeleiden bij de overgang naar huis en de inzet van hulp thuis.

Minder bedgebruik

Ondergetekende was een van de ontwerpers van deze transferpunten, die al snel het verkeerde bedgebruik in ziekenhuizen omlaag brachten. De transferpunters hebben grote kennis van de zorg binnen én buiten het ziekenhuis. Vaak werken binnen het punt verpleegkundigen van het ziekenhuis, van thuiszorgorganisaties en van het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ).

Avond- en nachtdiensten

De transferpunten zijn nu alleen tijdens kantooruren in bedrijf. Regelmatig stond binnen de vereniging van transferverpleegkundigen ter discussie of de transferpunten ook in de nachten en avonden open moeten. Bijvoorbeeld voor de opvang van verwarde ouderen die zich op de Spoedeisende Hulpafdeling melden en (na enige diagnostiek) weer naar huis kunnen. Eind 2015 pleitte de koepel van alle verpleegkundigen en verzorgenden in Nederland (V&VN) in een artikel om de tranferverpleegkundigen meer mogelijkheden te bieden om noodzorg thuis te organiseren. Ook in de jaren daarvoor kwam deze suggestie al regelmatig naar voren.

Ongecoördineerd

De opvang van verwarde ouderen is thans een hype in diverse vakbladen. Het AMC pleitte voor het openen van een speciale afdeling. De Haagse GGZ-instelling Parnassia en ziekenhuis Haaglanden gaan kort verblijf aanbieden. Het OLVG-Oost in Amsterdam experimenteert met het inzetten van acht wijkverpleegkundigen op de SEH. Allemaal goed bedoelde initiatieven, maar ongecoördineerd en zonder de kennis van de transferpunten te benutten. Ik vermoed dat een verwarde oudere liever snel met noodhulp naar huis gaat, dan dat zij of hij in een ziekenhuisbed verblijft.

Veranderende zorgbehoeften

Indien een transferpunt gaat werken voor verwarde ouderen op de SEH, moeten de professionals aldaar avond- en nachtdiensten gaan draaien. De bereidheid daartoe is niet vanzelfsprekend. Maar wie in de zorg werkt, beseft dat tijden veranderen en zorgbehoeften ook.

Administratieve aanpassingen

Administratief moet er ook wat veranderen. De transferpunt-medewerker van dienst moet de bevoegdheid krijgen van het CIZ om noodhulp onmiddellijk in te zetten en op een later moment de formele indicatie te stellen. Dat is nu nog niet het geval. Ten derde moeten aanbieders van langdurige zorg bereid zijn om bij nacht en ontij hulp in te zetten na een mail of telefoontje van het transferpunt.

Sprekers gezocht

Voor de congressen over recente ontwikkelingen in de eerste lijn en het sociale domein op 29 september, in de spoedzorg op 6 oktober, en in de langdurige zorg op 6 december (nog niet op deze website) zoek ik naar sprekers die in tien minuten vertellen over transferpunten en aanbieders van langdurige zorg die zich buiten kantooruren (gaan) inzetten voor verwarde ouderen. Als jij daarmee bezig bent, stuur je mij dan een mail op mail@guusschrijvers.nl? Vermeld even in je mail voor welk congres je je aan wilt melden.