Bezieling; dat hebben ziekenhuizen nodig!
Ziekenhuizen van de toekomst gaan zich opnieuw bundelen rond thema’s, bijvoorbeeld als diagnostisch centrum of als ondersteuner voor de eerstelijn. De indeling van ziekenhuizen naar medisch specialisme is uit de tijd. Deze bevindingen bracht Hein Abeln naar voren op zaterdag 15 februari tijdens de herdenking van de 100ste geboortedag van prof. Joop Hattinga Verschure op het UMC Utrecht.
Abeln is bestuursadviseur en partner van adviesbureau Twynstra Gudde te Amersfoort. Hij schetste drie ontwikkelingen voor medisch specialisten sinds de jaren zeventig. Ten eerste sturen ziekenhuisbestuurders tegenwoordig meer op collectieve ambitie en bezieling dan op het faciliteren van maatschappen van medisch specialismen. Ten tweede is het bijhouden van de eigen vakkennis thans van nog grotere betekenis dan vroeger. Ten derde vindt veel meer sturing plaats op uitkomsten van behandeling en zorg.
Genuanceerd
Oud-student Abeln memoreerde dat zijn professor Joop Hattinga Verschure al deze ontwikkelingen al had voorzien, toen hij als hoogleraar ziekenhuiswetenschappen bij de Medische Faculteit Utrecht (1971-1984) werkte. Ondergetekende (ook oud-student) volgde in 1987 de genoemde Hattinga Verschure op. Ik herinnerde de ruimt zestig symposium deelnemers eraan, hoe genuanceerd Hattinga Verschure altijd was. Hij zei vaak: het is altijd én – én en nooit of – of. Patiënt de baas of de dokter? Nee. Het is én – én. Overheidssturing of marktwerking? Nee. Het is én – én. Centralisatie of decentralisatie? Beiden moeten gebeuren.
Mantelzorg
Tijdens het symposium ging ook grote aandacht uit naar het begrip mantelzorg, dat Hattinga Verschure bedacht in 1971. Mantelzorg zonder liefde is niet mogelijk, aldus Hattinga Verschure. Deelnemers aan het symposium wezen erop, dat mantelzorgrelaties vaak verzuurd zijn. Zoals ook huwelijken slecht kunnen zijn. Is er dan geen sprake van mantelzorg? Ben je geïnteresseerd in de PowerPoint presentatie van Hein Abeln? klik dan hier.