Als er een nieuwe regering is gevormd, gaan de bewindslieden om de tafel met bestuursorganen en het middenveld om tot een bestuursakkoord te komen voor de zorg. Ik vind deze vorm van voorbereiden en maken van nieuw beleid om verschillende redenen verouderd. Ook in Vlaanderen bewijst men dat dit anders kan.
Nieuw beleid
In de komende tijd gaat een nieuwe regering nieuw beleid maken voor de gezondheidszorg. Grote kans dat de richting daarvan in het coalitie akkoord staat, bijvoorbeeld meer zorg thuis en meer zorg op maat. De concrete vertaling daarvan voor de periode 2018 – 2022 laat zij over aan de bewindslieden voor de zorg en aan het veld.
Bestuursakkoord
Het Ministerie van VWS neemt daartoe contact op met het middenveld. Dat zijn koepelorganisaties zoals Zorgverzekeraars Nederland, Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen, de KNMG, Actiz, Ineen en V&VN. Daarnaast overlegt VWS met haar bestuursorganen zoals NZA, het Zorginstituut en de Inspectie. Als middenveld en bestuursorganen het eens zijn met VWS komt er een bestuursakkoord en gaat er een brief of eventueel een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer. Deze wijze van beleidsvoorbereiding en vaststelling is onderdeel van de participatie democratie.
Verouderd
Om drie redenen vind ik deze vorm van beleidsvoorbereiding verouderd. Ten eerste hebben patiënten/cliënten nauwelijks een stem in deze voorbereiding. Wellicht hebben hun vertegenwoordigers een of twee zetels aan grote vergadertafels; dat mag geen naam hebben dus. Ten tweede doen wetenschappers niet mee aan het bestuurlijke debat, terwijl toch bij hen grote (inter)nationale kennis zit Ten derde discussiëren VWS, middenveld en bestuursorganen niet met elkaar en zeker niet in de openbaarheid. Soms lijkt het alsof partijen elkaar te vriend proberen te houden met verbloemend en abstract taalgebruik en via documenten waarin ze hun eigen punten naar voren brengen, maar niet op elkaar reageren.
Persoons Volgende Financiering
Bij de beleidsvoorbereiding van Persoons Volgende Financiering (PVF) in de langdurige zorg heeft de Vlaamse regering gekozen voor een andere beleidsvoorbereiding. Ik werd daarop geattendeerd tijdens een bezoek op 11 maart aan het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) te Brussel. Dit agentschap voert taken uit die in Nederland plaatsvinden bij het CIZ, het zorgkantoor en het GAK. Hoe de PVF er vanaf 1 januari 2017 uitziet, kan je hier lezen.
Openbare conferentie
De VAPH organiseerde de beleidsvoorbereiding van de PVF door een manager of change aan te stellen die naast de behoefte aan nieuwe wetgeving ook keek naar risico’s en kansen bij de PVF-implementatie. Verder organiseerde het agentschap een tweedaagse openbare conferentie waaraan vertegenwoordigers van middenveld, bestuursorganen, patiëntenorganisaties en wetenschappers konden deelnemen.
Implementatie agenda
Op basis van de discussies ging een concept-wetsvoorstel naar het Vlaamse parlement, dat was vergezeld van een implementatie agenda. Belangrijke kenmerken van deze agenda zijn: 1. Geleidelijke invoering van de PVF. Alleen als de locale ICT en logistieke ondersteuning op orde zijn, mag een regio ermee starten 2. Gelijktijdige verruiming van de uitgekeerde budgetten. Dit laatste leidt tot een positieve houding bij patiënten en professionals. Vijf jaar geleden heeft de Vlaamse regering bezuinigd op de langdurige zorg. Maar dat zijn burgers en professionals inmiddels vergeten, zo werd mij fijntjes meegedeeld tijdens mijn bezoek aan het VAPH.
PGB-congres
Op het pgb-congres op 30 maart in Utrecht, waar alle partijen als spreker of als deelnemer hun zegje kunnen doen, komt deze Belgische implementatie aan de orde. Ik ben nieuwsgierig of de deelnemers en jij als lezer open staan voor een andere vorm van participatie democratie. Graag verneem ik hieronder je reactie.