Als een ziekenhuis beter is gedigitaliseerd, is de medische kwaliteit beter. Er worden bijvoorbeeld minder fouten gemaakt dankzij een betere bewaking van de toediening van geneesmiddelen. Ook werken specialisten meer volgens wetenschappelijke protocollen. Want de ICT herinnert hen eraan als zij een fout dreigen te maken. Dit leidt ertoe dat de overlevingskans in ziekenhuizen met betere ICT groter is.
Persoonlijke aandacht
Maar specialisten zijn minder tevreden met hun werk in ziekenhuizen die beter geautomatiseerd zijn. Zij ervaren beperkingen in hun autonomie: de computer neemt immers delen van de diagnosestelling over! Verder moeten zij zelf veel meer data invullen. Even snel een brief dicteren aan hun secretaresse is er niet meer bij.
Ook patiënten zijn minder tevreden, als een ziekenhuis betere ICT heeft. Want in de spreekkamer zit een specialist soms vaker naar een computerscherm te kijken dan naar de patiënt. Die laatste wil dan ook meer persoonlijke aandacht.
Deze informatie kreeg ik in Chicago op 16 september van Lorren Pettit, directeur onderzoek van HiMMS. Dat is een instelling die voor alle Amerikaanse en vele Europese ziekenhuizen de mate van automatisering bijhoudt. Ik bezocht hem vanwege de voorbereiding van de dissertatie van promovendus Rube van Poelgeest over de relatie tussen ziekenhuis ICT en de kwaliteit en veiligheid van de zorg. Wij gaan werken met zijn grote bestanden.
High tech versus high touch
Het dilemma van hoge kwaliteit versus lage satisfactie vanwege geavanceerde ICT staat in de USA bekend als high tech versus high touch. Het is de opgave van Amerikaanse ziekenhuisbestuurders om beiden tegelijk na te streven. De VS hanteren vergelijkbare rangordeningen van ziekenhuizen als Elsevier en Algemeen Dagblad voor Nederlandse ziekenhuizen. In de Amerikaanse lijsten telt de medische kwaliteit voor 70% mee en patiëntervaringen voor 30%. Het laatste woord over high tech versus high touch is in de VS (en in Nederland) nog niet gezegd.