Solution Focused Therapy ofwel oplossingsgerichte therapieën worden steeds populairder in de jeugdgezondheidszorg en de jeugdzorg. De al dan niet terechte kritiek is dat professionals in deze sector te vaak opvoed- en opgroeiproblemen verklaren en te weinig eraan doen. Wat heeft het voor zin om vast te stellen dat een probleem van een kind is ontstaan in de allervroegste jeugd? Interessanter is de vraag: wat kan je eraan doen om het probleem op te lossen? Bij een oplossingsgerichte therapie gaat de professional in dialoog met het kind of de ouders. Samen zoeken naar een oplossing. Of deze nu evidence based is of alleen werkt bij die ene patiënt, maakt niet uit.
Congres Centrum Jeugd en Gezin
Op het congres ‘De verbindende kracht’ van het Centrum voor Jeugd en Gezin, dat op 26 september plaatsvindt, komt deze nieuwe stroming van oplossingsgerichte behandelingen uitgebreid aan de orde, zowel in plenaire lezingen als in workshops.
In een van de workshops pleit ik ervoor dat jeugdartsen gaan werken als huisartsen: wijkgericht, gezinsgericht (één jeugdarts en één jeugdverpleegkundige per gezin) en met spreekuren zoals huisartsen die hebben. Heb je interesse in dit onderwerp? lees dan de congresbrochure en kom naar dit congres.
Ik kan me goed vinden in oplossingsgericht werken en zeker in 1 gezin 1 jeugdarts,1 jeugdverpleegkundige. Een echte wijk gerichte aanpak. Ik heb er alleen grote moeite mee wanneer Jeugdgezondheidszorg en jeugdzorg als een en hetzelfde genoemd worden.
Immers alle kinderen en jongeren komen van tijd tot tijd bij de JGZ. Gelukkig gaat het met 90 -95 % van de kinderen heel goed.
Soms worden medische problemen geconstateerd of ontwikkelingsachterstanden, die door vroege ontdekking te verhelpen zijn of goed te behandelen. Daarmee wordt erger voorkomen.
Opvoedingsproblematiek en verstoorde ontwikkelingen komen voor dan komt jeugdzorg erbij, gelukkig is dat slechts bij een klein percentage van de jeugd noodzakelijk.
Laten we vooral blijven normaliseren en ons allemaal bij onze leest houden.