Guus Schrijvers

‘Uitgangspunt is goede zorg voor iedereen op de juiste plek op het juiste moment.’ Deze tekst staat in het regeerakkoord. De uitwerking van deze veertien woorden vormde de opdracht voor de taskforce Juiste Zorg op de Juiste Plek, die haar naam dankt aan een eerder initiatief van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen en de Federatie Medisch Specialisten. Afgelopen week heeft de taskforce haar advies gepubliceerd.

Advies

Voorzitter van de taakgroep is Bas van den Dungen, directeur-generaal curatieve zorg bij VWS. Verder zijn er dertien leden uit wetenschappelijke- en professionele kring. Het advies heeft als titel dezelfde naam, met als toevoeging de vraag: Wie durft? De bedoeling is dat deze groep in de komende vier jaar de voornemens in dit stuk tracht te realiseren. Als gezamenlijke opgave van alle zorgpartijen formuleert de taskforce samen een gedeeld beeld van gezondheid en zorg in de regio maken dat motiveert; Nationaal bepalen dát dit gebeurt, maar niet wát er in de regio moet gebeuren.

Intentieverklaringen

Het rapport telt elf hoofdstukken en drie bijlagen, in totaal 105 pagina’s. De eerste zeven hoofdstukken zijn inleidend. Ze bevatten beschouwingen over echte veranderingen in de zorg, het functioneren van mensen, commitment, de gezamenlijke opgave, de informatievoorziening, de professionals en de meerwaarde. Vele passages in deze hoofdstukken lezen als intentieverklaringen en als context waarbinnen beleid plaatsvindt. Menig bestuurder en ervaren professional zal de inhoud bekend voorkomen. Leiders van regionale projecten vinden er steun in en informatie voor hun eigen beleid.

Interessante beleidsvoornemens

De laatste vier hoofdstukken worden concreter. Ze gaan over toegang tot de tweede lijn, het organiseren van juiste zorg op de juiste plek, de transformatie en de aansturing op landelijke niveau. Hierin staan nieuwe interessante beleidsvoornemens: goede toegang tot cliëntondersteuners (hoofdstuk 8), ziekenhuiszorg veel vaker dichtbij huis (9), vaker populatiegebonden bekostiging en gezamenlijke inkoop door gemeenten en zorgverzekeraars(10) alsmede krachtige aansturing en extra gelden voor transformatie naar meer zorg dichtbij huis (11).

Expertisecentra

Aan het veelzijdige en inspirerende rapport ontbreekt wat mij betreft een twaalfde hoofdstuk met als titel ‘Dichtbij wat kan en centraal wat moet’. Dat hoofdstuk moet gaan over patiënten die thans diagnostiek en behandeling krijgen op een onjuiste plek. Ik denk aan mensen met zeldzame tumoren, multitrauma, zeldzame erfelijke aandoeningen en spierziekten. Die groep is groot: het aantal mensen met een zeldzame ziekte is in totaal groter dan het aantal mensen met diabetes. Velen van hen komen thans terecht in ziekenhuizen met te weinig expertise, ervaring en adequate apparatuur. Zij hebben behoefte aan expertisecentra op de juiste plek.

Hoofdlijnenakkoord

Het goed leesbare en grondige rapport komt uit op een geschikt moment: De onderhandelingen over het hoofdlijnenakkoord zijn in volle gang. Samen met het openingsbod van 18 miljard euro krijgt het ongetwijfeld invloed op de standpunten van zorgverzekeraars en koepelorganisaties. Ik zie vol verwachting het akkoord en de regeringsverklaring daarover in het najaar tegemoet.

Concentratie en spreiding ziekenhuisfuncties

Op 31 mei komt het thema Dichtbij wat kan en centraal wat moet aan de orde op het congres Concentratie en spreiding van ziekenhuisfuncties. Wil jij je ervaringen over dit thema delen met collega’s? Wil je weten wat de laatste goede voorbeelden en studies zijn op dit gebied? Klik dan hier voor het programma, de sprekers en het inschrijfformulier.

Dit stuk verscheen eerder als column in het blad Zorgvisie.