Ze maken zestig uren per week, vaak ook in nachtdiensten. Ze werken gratis door op hun vrije dagen. Ze hebben niets in te brengen bij hun bazen. Wie protesteert, kan vertrekken. Wie kritisch is, krijgt een negatieve referentie en komt niet meer aan de slag na zijn afstuderen. Wie een cursus wil volgen, mag dat niet, of moet deze zelf betalen. Wie afstudeert en aan een baan komt, betaalt een hoge overnamesom. Of zit thuis. Of werkt als vrijwilliger zonder inkomen om toch maar de bevoegdheid te behouden. Want er is werkloosheid onder jonge urologen, chirurgen, internisten en radiologen.
Klokkenluider
Deze informatie tekende ik dezer dagen op uit de mond van een medisch specialist in opleiding, in vakjargon AIOS geheten, een Arts-Assistent In Opleiding tot Specialist. Betrokkene is bestuurslid van de AIOS- vereniging van een groot ziekenhuis en komt op voor de AIOS-belangen. Er bestaan zo’n veertig van deze verenigingen: één per opleidingsziekenhuis. Mijn gesprekspartner wil anoniem blijven: een klokkenluider komt nooit meer aan de bak.
Mijn reactie was de volgende: ‘Ik word hier boos van. Dit is onrechtvaardig. Dit is geen meester-gezelrelatie maar een meester-slaafverhouding. Als dit alleen in jouw ziekenhuis gebeurt, is dat één ziekenhuis te veel. Bovendien: een overwerkte AIOS maakt eerder fouten dan een AIOS die lekker in zijn vel zit. In jouw ziekenhuis staat de veiligheid van patiënten onder druk.’
Grotere instroom
Ik heb de betrokkene het volgende aangeraden, ik zeg het hier in telegramstijl: Kom gezamenlijk met de andere verenigingen tot een goed voorstel, waarbij de instroom van jonge specialisten groter wordt. Gevestigde specialisten gaan dan minder verdienen en korter werken. Dan zijn zij ook eens om zes uur thuis. De overnamekosten moeten voor rekening komen van het ziekenhuis. Ook jullie eigen startersinkomen gaat omlaag. Een modern idee is het opzetten van een meldpunt-website waarop AIOS’en hun negatieve en ook positieve ervaringen tijdens de opleiding kwijt kunnen. Dat kunnen zij doen anoniem of met naam en toenaam. Daarop vooruitlopend nodig ik Aios’en uit om hieronder hun ervaringen met mij te delen.
Beste Guus,
Ik heb als onderzoeker bij Philips Research op zoek naar groepen mensen, die dagelijks onder hoge druk moeten werken en te lange dagen maken. We zijn bezig om werkdruk objectief te meten met wearables en de drager te coachen in het omgaan met deze stress. M.a.w. ik ben op zoek naar een opleidingsziekenhuis waarbij een aantal AIOS aan deze proef zouden willen deelnemen. We hebben nog geen goed uitgewerkt concept, omdat we nog niet weten wat we zoal goed objectief met wearables kunnen meten. Dus in eerste instantie moeten willen we een aantal pilot runs uitvoeren, waarbij de deelnemers een dagboekje bijhouden tav hun werkdruk/stress terwijl ze een wearable dragen. Denk jij dat dit een goed plan is? Zo ja, heb jij een idee waar we zouden moeten beginnen?
Bij voorbaat dank,
Ad Denissen, Philips Research Eindhoven.