Guus Schrijvers

Het Ommelander Ziekenhuis in Scheemda wil een contract afsluiten van vijftien jaar met Siemens. Dan moet het ziekenhuis bij voorkeur Siemens apparatuur gebruiken. In ruil daarvoor krijgt het een lening tegen zachte voorwaarden van de ‘Siemens Bank’. Het UMC Groningen is eigenaar van dit ziekenhuis. Ondergetekende acht dit contract moreel onjuist. Hieronder vind je mijn argumenten:

1. Het bestuur van het Ommelander Ziekenhuis is verantwoordelijk voor een zo goed mogelijke specialistische zorg in Oost-Groningen. Dat betekent onder meer het aanschaffen van zo goed mogelijke apparatuur voor diagnostiek, monitoring en behandeling. Financiële prikkels van Siemens mogen dit bestuur niet afleiden van deze kerntaak.
2. Eigenaar van dit ziekenhuis is het UMC Groningen. Dat schaft ook veel apparatuur aan. Dan is het doelmatig dat het Ommelander Ziekenhuis zich als filiaal aansluit bij het aankoopbeleid van de grote broer. Dat levert kwantumkorting op als men bij Siemens, Philips of een Amerikaans bedrijf apparatuur bestelt. En het opleiden van bedienend personeel van de apparatuur en het onderhoud ervan wordt dan goedkoper voor ‘Scheemda’: men lift mee met het UMC.
3. Siemens levert ook software voor ziekenhuizen onder de naam Cerner. Die software zit ook in haar hardware. Maar UMC Groningen zit binnenkort op ander software, en wel van het alom bekend bedrijf EPIC. Rationeel gezien ligt het voor de hand dat het Ommelander ziekenhuis ook op EPIC overgaat. Dat is makkelijk als patiënten vanuit Scheemda worden verwezen naar het UMC Groningen.
4. Er speelt ook een hellend vlak argument. Deze casus mag niet het Nederlandse voorbeeld zijn dat een leverancier grote invloed krijgt op het ziekenhuisbeleid. Nu is dit een apparatuur fabrikant. Wie volgt? Een farmaceutisch bedrijf? Een Bouwbedrijf? Een software leverancier?
5. Ik vermoed dat het lenen van geld bij Siemens een noodgreep is. Want het Ommelander ziekenhuis moet blijven voortbestaan voor een goed toegankelijke specialistische zorg in Oost-Groningen. Het is tegenwoordig heel moeilijk voor kleine ziekenhuizen om geld te lenen. Het argument voor het ziekenhuisbestuur zou thans kunnen zijn: nood breekt wet. Maar waarom springen het UMC Groningen of Menzis dan niet bij?
6. Er zijn twee arme krimpgebieden die met succes aan crowdfunding hebben gedaan. De ene is Oost Friesland, voor de aanschaf van apparatuur in de Sionsberg te Dokkum. Dit speelde enkele jaren geleden. Ook een geldinzameling in Zeeland voor een polikliniek in Vlissingen was succesvol. Waarom doet het Ommelander ziekenhuis niet aan crowdfunding?
7. Het ziekenhuisbestuur zou kunnen zeggen: Het sluiten van het contract met Siemens is wettelijk toegestaan. Dat klopt. Maar dat is voor mijn oordeel niet aan de orde. Mijn punt is dat dit contract niet bijdraagt aan de volksgezondheid in Oost-Groningen.
8. Het zou kunnen dat het UMC Groningen niet mag interveniëren in Oost-Groningen. Want volgens de Wet Marktwerking Gezondheidszorg verwerft het dan teveel marktmacht in Oost-Groningen. Aan de andere kant ligt de zorg in krimpgebieden als Oost-Groningen, Oost Friesland en Zeeland gevoelig in het parlement en bij minister Schippers. Men is in Den Haag bereid uitzonderingen te maken als concurrentievermindering leidt tot meer doelmatigheid en betere toegang tot de zorg. Dat is hier het geval.
9. Tenslotte dit. Ik ben voorstander van uitdunning van regelgeving in de zorg. Dat vereist wel een goed ontwikkeld moreel kompas van de leiding van zorgaanbieders. Ik mis dat in deze casus.

Deze negen punten schrijf ik op naar aanleiding van een interview met mij in op 18 mei in het televisieprogramma EenVandaag op NPO 1. De redactie stuurde mij ter voorbereiding diverse beleidsstukken op. Je kan de uitzending hier bekijken.

Ik ben benieuwd wat jij vindt van de lening van Siemens aan het Ommelander Ziekenhuis. Graag hieronder jouw reactie.