Stel dat het percentage rokers in Nederland daalt van 25% naar 13%, dan komt er jaarlijks circa 1 miljard euro vrij voor innovaties in de oncologische zorg. Bijvoorbeeld voor nieuwe dure geneesmiddelen en voor protonenbestraling. En als de radiotherapeutische centra langere openingstijden krijgen, worden hun kosten per bestraling lager. Verder kan de nazorg voor een deel de ziekenhuizen uit. En zijn al die nacontroles wel nodig? Of kan het aantal chemokuren dalen door betere besluitvorming van artsen én patiënten?
Doelmatiger werken
Via deze opmerkingen en vragen riep ik oncologen en andere professionals op doelmatiger te werken en daardoor ruimte voor innovaties te creëren. Ik deed dat op 4 maart in Arnhem, bij de start van het samenwerkingsverband van drie ziekenhuizen: het Rijnstate te Arnhem, de Gelderse Vallei in Ede en het Slingeland in Doetinchem.
Mijn oproep deed ik in de vorm van de stelling, die als kop boven dit bericht staat. Aan het begin van het debat daarover was 50% van de 180 aanwezige professionals het met mij eens. Na het debat was het percentage 75%. Voldaan ging ik naar huis. Het debat stond onder de voortreffelijke en humorvolle begeleiding van Astrid Joosten.
Kanker economisch benaderen?
In mijn nieuwste boek ‘Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel‘ staat een hoofdstuk met de titel: Kanker economisch benaderen? Ja, dat kan (hoofdstuk 10). Daarin onderbouw ik de genoemde stelling met voetnoten en statistieken. Het boek omvat bijna 400 pagina’s, 1.200 voetnoten en 93 afbeeldingen en wordt uitgegeven door Uitgeverij Thoeris.