Guus Schrijvers

Een relatie van mij in Amsterdam is op zoek naar een onderzoeker/adviseur (60-80%). Het gaat in deze functie om werkzaamheden rondom het Letsel Informatie Systeem (LIS) op spoedeisende hulpafdelingen. De komende jaren wil men van LIS een registratie maken die niet alleen landelijk, maar ook regionaal voor preventie kan worden ingezet hetgeen een uitbreiding van het aantal SEH-afdelingen betekent. Interesse in deze functie? Bekijk dan hier de volledige vacature.

De Centra voor Jeugd en Gezin (CJG’s) zijn in alle gemeenten in Nederland sinds 2010 het zenuwcentrum van samenwerkende professionals voor kinderen en jongeren. Deze samenwerking kan nog beter nu preventie én zorg onder regie van de gemeenten gaat vallen. Daarom organiseren het Nederlands Jeugd Instituut, het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid en het Julius Centrum op donderdag 26 september een congres over recente ontwikkelingen in en rond de CJG’s.

Workshops

In plenaire inleidingen komen nationale ontwikkelingen in beeld en in workshop komen mensen aan het woord die regionaal innovatief bezig zijn. In een van de workshops pleit ik ervoor dat jeugdartsen gaan werken als huisartsen: wijkgericht, gezinsgericht (één jeugdarts en één jeugdverpleegkundige per gezin) en met spreekuren zoals huisartsen die hebben.

Inschrijven

In hoofdstuk 6 van mijn boek ‘Meer gezondheid en welzijn voor ons geld’ onderbouw ik deze gedachte en werkt die verder uit. Wil jij naar dit congres en meedromen over jeugdartsen die werken als huisartsen? Download dan de brochure en schrijf je in.

Kwetsbare ouderen hebben vaak behoefte aan verzorging en verpleging thuis. Meestal gebruiken zij drie of meer medicijnen per dag. Vaak moeten ze kortdurend terug naar een arts. Want meestal zijn kwetsbare ouderen ook chronisch ziek.

Ondersteuning

Een wijkverpleegkundige zou hen moeten steunen. Met handige en makkelijk te bedienen technologieën, in hun eigen regie bij verzorging, verpleging, medicatie en medische zorg. Met steun van verzorging thuis en van wijkverpleging kan zo veel spoedopnamen in ziekenhuizen voorkomen worden. Dat is het Standpunt, dat ActiZ voorzitter prof. Dr. Guus Van Montfort uitwerkt bij de opening van het Congres Chronische Zorg: persoonsgerichte zorg en eigen regie, op 28 juni in Zeist.

iPad

‘Het is verrassend hoe kwetsbare ouderen met een iPad omgaan die is voorzien van enkele grote knoppen op het scherm’, vertelt professor Van Montfort. ‘Na een paar dagen zie je niet alleen de eigen regie toenemen, maar ook het gevoel van veiligheid en de kwaliteit van leven.’

Betere kwaliteit

Het begrip persoonsgerichte zorg staat dus centraal tijdens het Congres Chronische Zorg. Persoonsgerichte zorg helpt mensen met een chronische ziekte om hun ziekte beter in te passen in het dagelijks leven. Als patiënten zelf meer meer de regie in handen nemen en de verantwoordelijkheid nemen om zo gezond mogelijk te leven met hun aandoening, kan dit een impuls geven tot betere kwaliteit van zorg en leven. Persoonsgerichte zorg en eigen regie werken goed voor veel mensen met een chronische aandoening. Maar waar liggen de grenzen van een dergelijke aanpak?

Meer informatie en aanmelden

ZonMw, Vilans en het Julius Centrum organiseren op 28 juni het Chronische Zorg Congres in het Achmea Congres Centrum te Zeist. Download de brochure voor meer informatie en meld je aan!

Veel mensen bestrijden zelf hun pijn. Door een paracetamol in te nemen bijvoorbeeld. Tandartsen bestrijden pijn door bij vullen of trekken de kies te verdoven met een prik. Verloskundigen mogen dat niet: als een vrouw veel pijn heeft, moeten zij een gynaecoloog vragen om een anesthesist in te roepen voor een epidurale prik. Dat kan beter en goedkoper.

Bevoegdheid

Ten eerste is denkbaar dat verloskundigen een prik met zuiver water geven. Dat vermindert pijn en ontspant, zo blijkt in vele andere landen. Ten tweede kunnen zij de bevoegdheid krijgen om een beperkt aantal pijnstillers toe te dienen tijdens de bevalling. Verloskundigen in een ziekenhuis (die daar 90% van de bevallingen doen) doen dat ook. Zij zijn door de gynaecoloog geautoriseerd daartoe.

Binnen een Verloskundig Samenwerkings Verband (VSV) van eerstelijnsverloskundigen en gynaecologen is die die autorisatie te realiseren. Waarom kan een verloskundige die in een geboortecentrum werkt dan niet zelf een anesthesist inroepen? Die kan dan in een kwartier de epidurale prik toedienen. Daarna zet de verloskundige de begeleiding tijdens de bevalling voort.

Zorgpadenboek

Tot deze conclusie kwam ik gisteren in samenspraak met Hein Bruijnse, oud-hoogleraar gynaecologie bij het UMC Utrecht die commentaar gaf op het vijfde hoofdstuk van mijn Zorgpadenboek in wording. De tekst van dit hoofdstuk staat binnenkort op deze website. Dat deze innovatie niet van de grond komt, heeft veel te maken met het ontbreken van gezamenlijke standaarden voor pijnbestrijding en met geld. Maatschappen gynaecologie verdienen veel van hun geld met bevallingen. Overheveling van een deel van de pijnbestrijding naar verloskundigen betekent in hun ogen broodroof.

De verpleeghuisarts moet de wijk in. Want daar wonen meer kwetsbare ouderen dan in verzorgings- en verpleeghuizen. De specialist Ouderengeneeskunde (zo heet de verpleeghuisarts tegenwoordig) zou dan de multi-pathologie van deze ouderen in kaart kunnen brengen en ook de medicatie. Huisartsen hebben hiervoor geen tijd en te weinig expertise over de inwerking van verschillende chronische ziekten op elkaar. Oud- VWS Staatsecretaris Marlies van Veldhuijzen (CDA) en ik zijn het hierover eens. Wij spraken elkaar op 5 juni. Op vrijdag 28 juni op het congres Chronische Zorg: persoonsgerichte zorg en eigen regie, werk ik deze gedachte uit in een workshop.

Congres Chronische Zorg

Het begrip persoonsgerichte zorg staat centraal tijdens het Congres Chronische Zorg. Persoonsgerichte zorg helpt mensen met een chronische ziekte om hun ziekte beter in te passen in het dagelijks leven. Het gaat over wat mensen nodig hebben om zich gezond en gelukkig te voelen. Ook eigen regie kan hieraan bijdragen. Als patiënten meer de rol van regisseur op zich nemen en de verantwoordelijkheid nemen om zo gezond mogelijk te leven met hun aandoening, kan dit bovendien een impuls geven tot betere kwaliteit van zorg en leven. Persoonsgerichte zorg en eigen regie werken goed voor veel mensen met een chronische aandoening. Maar het werkt niet bij iedereen. Waar liggen de grenzen van een dergelijke aanpak? ZonMw, Vilans en het Julius Centrum organiseren dit congres in het Achmea Congres Centrum te Zeist. Download de brochure voor meer informatie en meld je aan!

Veel professionals spreken ouders niet aan op het overgewicht van hun kinderen. Jeugdartsen weten niet hoe zij dat moeten doen. Andere hulpverleners, zoals huisartsen, hebben ook last van handelingsverlegenheid bij het overdragen van preventieve boodschappen. Zij vrezen voor belerend optreden en voor blaming the victim.

Medische studenten en afgestudeerde professionals moeten beschikken over drie basale competenties bij het uitbrengen van preventieve boodschappen:
1. Een vertrouwensrelatie aangaan met patiënten ongeacht hun rang en stand.
2. Een juiste timing van de preventieve boodschap: wanneer staat de patiënt wel en niet open voor een dergelijke boodschap?
3. Het overtuigend brengen van de preventieve boodschap.

Didactische modellen

Gezondheidseducatie mag niet bestaan uit het uitdelen van een foldertje door een huisarts of een korte mededeling: ga meer bewegen. Didactische modellen die in regulier onderwijs allang bekend zijn (zoals de driehoek van Miller en de leerstijlen van Kolb komen nauwelijks voor. Dat gezondheidseducatie zo weinig effect heeft, komt mede door het ontbreken van een didactiek gericht op motivatie verhoging.

Nieuw boek

Deze kennis staat in hoofdstuk 3 van mijn boek in wording Meer gezond en Welzijn voor ons geld. Het hoofdstuk heeft als titel: ‘Gezond maakt mooi, slim en blij’. Ik ben benieuwd wat jij van dit hoofdstuk vindt. Denk je mee?

Vaak wordt gezondheid als ultiem doel van mensen beschouwd. Toch is dat lang niet altijd het geval. Gezondheid is een middel. Om mooi te zijn; bijvoorbeeld mooi slank. Of een middel om hoge rapportcijfers te halen. Want wie gezond is en lekker in zijn vel zit, haalt hogere studieresultaten. Gezond maakt ook blij. Wie hard loopt bijvoorbeeld, wordt vanzelf opgewekt. Het is de socioloog professor Paul Schnabel die erop wees dat gezondheid meer een middel is dan een doel. Dat betekent dat een gezonde leefstijl alleen bij een patiënt aanslaat, als deze in diens levensdoelen past.

Geïntegreerde aanpak

De afgelopen jaren verschenen vele proefschrift en overzichtsartikelen over losstaande educatie programma’s gericht op het trainen en onderwijzen van gezonde leefstijlen van deelnemers. Keer op keer blijkt dat deze cursussen niet werken. Mensen gaan niet na een cursus meer bewegen of meer vers fruit eten. Ze zijn niet vitaler en roken vaak nog evenveel. Wel werken deze cursussen als ze een onderdeel vormen van een aanpak waarbij vele partijen tegelijk boodschappen uitzenden gericht op de gezonde leefstijlen. Bij die partijen kun je denken aan het onderwijs, de huisartsen, de GGD, de ziekenhuizen. Maar bijvoorbeeld ook een carnavalsvereniging, die geen dronken jongeren in de optocht laat meelopen.

Nieuw boek

Deze kennis staat in hoofdstuk 3 van mijn boek in wording Meer gezond en Welzijn voor ons geld. Het hoofdstuk heeft als titel: ‘Gezond maakt mooi, slim en blij’. Ik ben benieuwd wat jij van dit hoofdstuk vindt. Denk je mee?

Vroeger bevatte een begroting alleen gegevens over inkomsten en uitgaven voor volgend jaar. In moderne zorgorganisaties is dat niet meer het enige. Die begroten ook het aantal verrichtingen, de doorlooptijden van zorgpaden, de tevredenheid van patiënten en cliënten alsmede de scores op kwaliteitsindicatoren. Dat gebeurt in zogeheten jaarplannen van clusters of divisies. En ieder kwartaal bekijkt de Raad van Bestuur of de divisieleiding de plannen realiseert.

Afdelingsjaarplan

Deelnemers aan de Masterclass Kwaliteit en Financiën van Zorg gaan op 23 januari 2014 de hele middag als oefening zo’n afdelingsjaarplan maken. Zij doen dat onder leiding van de Masterclass begeleiders Wim Schellekens, arts en oud-hoofdinspecteur voor de gezondheidszorg en ondergetekende. Bovendien komen gastdocenten uit een instelling vertellen over hun ervaringen met dergelijke jaarplannen.

Andere thema’s

Die middag is er één uit de veertien donderdagmiddagen van 15.00 tot 19.00 uur waaruit deze Masterclass bestaat. Hij start op 12 september 2013 en eindigt op 5 juni 2014. Andere thema’s zijn bijvoorbeeld ontwikkelingen in vraag en aanbod van zorg, financiering en bekostiging, strategiebepaling op instellingsniveau, governance en raad van toezicht, zorgafspraken met zorgverzekeraars, prestatie-indicatoren, onderhandelen, leiding geven aan professionals en bezuinigingsoperaties.

Inschrijven

Deelnemers aan eerdere masterclass gaven aan deze Masterclass voor zowel inhoud als organisatie de rapportcijfers 8,5. Wil jij meer informatie of meedoen? Bekijk dan de brochure.

In de afgelopen dertig jaar is het aandeel mensen met overgewicht in Nederland toegenomen, zowel bij volwassenen als bij 4 tot 20 jarigen. De toename is vooral groot bij volwassenen; het aandeel met ernstig overgewicht is zelfs meer dan verdubbeld. Bij mannen van 40 jaar of ouder heeft inmiddels meer dan de helft overgewicht. In 2009/2011 hadden zo’n 6,5 miljoen mensen in ons land matig tot ernstig overgewicht. Dat komt neer op een aandeel van 41 procent. Er zijn dus meer mensen met overgewicht dan mensen die roken (33% in 2010).

Hoge kosten

In 2007 werd in ons land 505,4 miljoen euro uitgegeven aan zorg voor (directe) gevolgen van ernstig overgewicht. De zorgkosten per Amerikaan met ernstig overgewicht waren in 2009 42% hoger dan voor een Amerikaan met een gewoon gewicht. De kosten van de Amerikaanse gezondheidszorg zouden in 2009 tien procent lager zijn, indien de prevalentie van overgewicht op het niveau van 1987 was gebleven.

Preventie

Aan het bevorderen van een gezond gewicht en een gezonde voeding is in Nederland in 2007 ongeveer 13 miljoen euro uitgegeven, bijna negen miljoen aan voorlichtingsactiviteiten en vier miljoen aan preventieve dieetadvisering door diëtisten. Dat is veel minder dan de kosten van 505,4 miljoen euro aan zorg voor mensen met overgewicht.

Nieuw Boek

Deze kennis staat in hoofdstuk 2 van mijn boek in wording Meer gezond en Welzijn voor ons geld. Het hoofdstuk heeft als titel: In een gezonde omgeving wonen gezonde mensen. Ik ben benieuwd wat jij van dit hoofdstuk vindt. Denk mee!

Preventie van besmettelijke ziekten, kindersterfte, alcoholmisbruik, roken en verkeersdoden was in de afgelopen 170 jaren enorm succesvol. In de komende dertig jaar is er preventie nodig van overgewicht, alcoholverslaving (hetgeen weer enorm is toegenomen) en van tabaksgebruik (dat nog steeds te hoog is). De geschiedenis leert dat preventie alleen succes heeft als deze vanuit de zorg voortkomt en niet vanuit de overheid.

Omgeving en gedrag

Het duurde in het verleden 20 tot 30 jaar voordat preventie echt effect had. Ook was en is het van belang dat zowel de ziekmakende omgeving (bijvoorbeeld goede riolering) van mensen gezonder wordt als het gedrag (bijvoorbeeld stoppen met roken).  Al deze kennis staat in het voorlopige tweede hoofdstuk van Het Zorginnovatieboek: Meer gezondheid en welzijn voor ons geld dat ik zojuist gepubliceerd heb. Het hoofdstuk heeft als titel: In een gezonde omgeving wonen gezonde mensen. Ik ben benieuwd wat jij van dit hoofdstuk vindt.