Guus Schrijvers

Welcome to Guus Schrijvers

Cappuccinomodel mogelijk zonder wetswijziging

Financiële innovatie in de zorg is mogelijk in Nederland zonder wetswijziging. Dat is de mening van minister Schippers. En dit blijkt ook uit een advies van een gerenommeerd advocatenkantoor. Experimenteren met shared savings, keten-DBC’s en het cappuccinomodel kan dus nu al. Maar waarom gebeurt dat niet?

Voorstellen
Het wachten is op gezamenlijke voorstellen van zorgverzekeraars, zorgaanbieders en patiëntorganisaties die in een regio aan de slag willen met bijvoorbeeld zorg aan CVA-patiënten, spoedzorg, oncologische zorg, chronische zorg of in de geestelijke gezondheidszorg. Uit de proeftuinen die komen weinig voorstellen van financiële innovatie. Ook al zijn zij, aldus een beleidsbrief van VWS, zo enthousiast van start gegaan.

Financiële innovaties
De mening van minister Schippers kwam naar voren in een gesprek dat zij op 9 juni met mij had. Ik deel haar opvatting. Na het aangename gesprek bleef ik denken over het antwoord op de vraag waarom in Nederland geen financiële innovaties plaatsvinden. Ik noem (in willekeurige volgorde )enkele mogelijke oorzaken.

Experimenteerartikelen
Er bestaat geen traditie van financiële innovatie in de zorg. Nederland kent wel een goede traditie van inhoudelijke zorginnovatie. Daarnaast kent ons land financiële herstructureringen die in één keer voor het hele land gelden. Denk aan de drie decentralisaties in de care sector. Maar financiële innovaties die alleen gelden in één grote stad of regio zijn nog niet van de grond gekomen. Terwijl toch alle wetten zoals de Wmo, de Wet Langdurige zorg en de Zorgverzekeringswet experimenteerartikelen bevatten.

Wantrouwen en eigen belang
Financiële innovatie vraagt om instemming van zorgverzekeraar, gemeente en zorgaanbieder. Die wantrouwen elkaar tegenwoordig. Dan komt een gezamenlijk experiment moeilijk van de grond. Een andere mogelijke oorzaak: door de jaarlijkse contractering, dat wil zeggen de jaarlijkse onzekerheid over het eigen voortbestaan, domineert het eigen korte termijn belang. Dat is geen klimaat om experimenten aan te gaan die pas over enkele jaren besparingen opleveren.

Een laatste mogelijkheid: vele zorgaanbieders denken nog in termen van groei voor de eigen instelling. De financiële innovaties, ook mijn eigen cappuccinomodel, richten zich op het anders besteden van gelijkblijvende budgetten.

Experimenten gezocht
Graag ontmoet ik vertegenwoordigers van gemeenten, zorgverzekeraars en zorgaanbieders die gezamenlijk willen experimenteren met het cappuccinomodel, shared savings, innovation proof financing, financiële prikkels en andere elementen van de gedragseconomie. Stuur een mail naar mail@guusschrijvers.nl In hoofdstuk 17 van mijn boek Zorginnovatie volgens het cappuccinomodel beschrijf ik hoe zo’n experiment vorm kan krijgen. Misschien leuke vakantieliteratuur?

Masterclass
In mijn masterclass ‘Geïntegreerd Management van Kwaliteit en Financiën van Zorg’ komt financiële innovatie vaak naar voren. Die begint op 5 november. Wil je deelnemen? Klik dan hier en schrijf je in.

Easysteppers goed en goedkoop alternatief voor traplift

Mensen met mobiliteitsbeperkingen hebben grote problemen met de trap in hun eigen huis. Ze komen moeilijk de trap op en af. Velen ontvangen daarom een traplift, meestal betaald uit de Wet Maatschappelijke Ondersteuning of de Wet Langdurige Zorg voorheen de AWBZ. Die trapliften kosten zo’n 2.800 euro (bij een rechte trap) tot 9.000 euro bij een trap met bochten. Daarbij komen dan nog de kosten van het installeren van de trap.

Houten blokken
Een aantrekkelijk en goedkoop alternatief vormen de Easysteppers: mooi afgewerkte blokken hout die de traptreden verkleinen (zie foto). Ze kosten rond 900 euro voor een trap met een bocht in een gewone woning. Dat is inclusief installatie. Aanzienlijk goedkoper dan een traplift. De Easysteppers hebben ook als voordeel dat de patiënt/cliënt nog in beweging blijft en niet zittend naar boven gaat. Zorgverzekeraars vergoeden wel trapliften, maar geen Easysteppers.

Shared savings
Deze informatie over de Easysteppers kwam naar voren tijdens een radio-uitzending op  20 maart vanuit de Zorgtotaalbeurs in Utrecht, waaraan onder meer de producent van de Easysteppers Wil Peters en ondergetekende deelnamen. Waarom kopen gemeenten en zorgverzekeraars wel trapliften in en geen Easysteppers? Deze vraag kwam tijdens en na de uitzending uitvoerig aan de orde. Zelf heb ik geopperd om burgers die zo’n Easystepper te nemen in plaats van een traplift, te laten delen in de bespaarde kosten. Dat is het principe van shared savings. In mijn boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel pleit ik hiervoor.

Oud-voor-nieuw beleid
Tijdens recente lezingen en columns pleit ik voor oud-voor-nieuw beleid in de gezondheidszorg: het aanbieden van  betere en goedkopere zorg en hulpmiddelen (zoals Easysteppers) in plaats van duurdere opties. In andere sectoren heet dergelijk beleid Selectieve Krimp en Groei (SKG, bij universiteiten in de jaren tachtig) en renovatie (bij het vernieuwen van oude wijken is dit de term voor gelijktijdige sloop en vernieuwing).

Triple Aim
Zelf spreek ik in dit vroege voorjaar liever over ‘groeien dankzij snoeien’. In de inmiddels 38 lezingen over mijn nieuwe boek levert deze beeldspraak positieve associaties op en creativiteit  bij de toehoorders. Zij reiken mij suggesties aan zoals over deEasysteppers. Voor de goede orde: ik heb geen aandelen in dit product, maar ondersteun het, omdat dit past in het Triple Aim-beleid: 1.  betere gezondheid, 2. hogere kwaliteit van zorg en 3. gelijkblijvende kosten.  Zie hiervoor ook mijn boek.

Filmpje Omroep Brabant over de Easysteppers

 

Politieke partijen achter shared savings in gezondheidszorg

De VVD is een groot voorstander van het werken met shared savings in de gezondheidszorg. Als een aanbieder of een aantal aanbieders gezamenlijk beneden het afgesproken budget blijven, mogen ze een deel van de besparingen zelf houden voor herbesteding aan gezondheid of zorg. Dit antwoord geeft kamerlid Arno Rutte op schriftelijke vragen, gesteld door deelnemers aan de preventieconferentie van november 2014. De volledige antwoorden van de Kamerleden op de schriftelijke kamervragen vanuit de Preventieconferentie van 2014 vind je hier.

Coalitiegenoot en PvdA-kamerlid Agnes Wolbert streeft ook naar het werken met share savings. Verder wil zij selectieve preventie in de Zorgverzekeringswet. Pia Dijkstra van D66 wil ook werken met shared savings. Bovendien pleit zij voor aparte financiële prikkels om zorgverzekeraars te stimuleren om tot preventieve activiteiten over te gaan. En ook Hanke Bruins Slot van het CDA gaat voor shared savings. Daarnaast wil zij meer ruimte voor regionale experimenten, meerjarige afspraken tussen zorgaanbieders en zorgverzekeraars over preventie en betere mogelijkheden voor financiering van preventie voor zorgverzekeraars.

Extra geld preventie
De Kamerleden maken de bezoekers van de Conferentieconferentie erop attent dat zij in de Kamer (financiële) initiatieven hebben genomen om preventie te bevorderen. In het Lente-akkoord hebben CDA en D66 honderd miljoen extra uitgetrokken voor preventie. En de PvdA heeft bij de laatste begrotingsonderhandelingen de VWS begroting met tien miljoen euro verhoogd ten behoeve van preventie. Dit voorstel is unaniem aangenomen door de Kamer.

Proeftuinen
Op dit moment weet ik niet waaraan deze extra 110 respectievelijk 10 miljoen euro zijn besteed. Wellicht kunnen hieruit alsnog de negen proeftuinen extra geld ontvangen om daaruit de transformatiekosten te betalen.

Preventieconferentie 2015
Wat opvalt in de reacties van de vier Kamerleden is, dat extra geld voor preventie vanuit het parlement geen steun krijgt. Wel juicht men substitutie toe van curatieve zorg naar preventieve activiteiten. Daarom organiseert de Preventieconferentie op donderdag 12 november 2015 van 12.30-17.30 uur een nieuwe editie waarin de concrete omslag van repareren naar gezond houden centraal komt te staan. Noteer deze datum dus alvast in je agenda!