Guus Schrijvers

Je komt als hulpverlener, klachtenfunctionaris of manager dagelijks in contact met veranderingen in gezondheidszorgwetgeving zoals de WGBO, de wet BIG, de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz), of met vraagstukken over jouw aansprakelijkheid als hulpverlener. Sommige wetten zoals de Zorgverzekeringswet, de Wet Zorg en Dwang, de Wet Langdurige Zorg  en de Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen ken je mogelijk al uit de praktijk, afhankelijk van je werkterrein. Dat werkterrein kan de GGZ zijn of de somatische zorg, intra- of extramuraal, de care of de cure, gericht op individuele hulpverlening of op preventieve activiteiten bij bevolkingsgroepen.

Tien dinsdagen van 16.00 tot 19.00 uur

Als jij hoort tot de groep professionals, managers, beleidsmakers of onderzoekers die dagelijks contact heeft met veranderingen in gezondheidswetten, dan biedt  de praktijkcursus gezondheidsrecht jou een uitstekende kans om snel en efficiënt op de hoogte te raken van de achtergronden van deze ontwikkelingen. Deze cursus loopt vanaf 7 september tot en met 23 november op tien dinsdagen van 16.00 uur tot 19.00 uur in Utrecht. De Guus Schrijvers Academie organiseert de cursus. Wij bieden je theoretische kennis in woord en geschrift over het Nederlandse gezondheidsrecht. Wetsontwerpen en wetsevaluaties worden op deskundige wijze belicht. Zo nodig worden jou vóór een nieuwe bijeenkomst actuele kamerstukken en/of tijdschriftartikelen per mail toegezonden.

Veel ruimte om eigen casuïstiek in te brengen

Hoewel de overdracht van kennis door de sprekers centraal staat, is er ook ruimte voor het inbrengen van eigen casussen. Zo kun je in discussies je inzichten aan die van medecursisten en docenten toetsen. Als nieuwe publicaties en recente rechtspraak daar aanleiding toe geven, spelen de sprekers hierop in. De ervaren cursusleider, gezondheidsjurist en advocaat Ivo Sindram geeft daartoe alle ruimte. Wij verwachten veel casuïstiek rondom het (niet-) behandelen van patiënten met Covid-19, de evaluatie van de Wkkgz, de nieuwe bepalingen over Shared Decision Making in de WGBO, de nieuwe ointwikkelingen in de Euthanasie-regelgeving   en de invoeringsproblemen met de Wet Zorg en Dwang.

Gerenommeerde inleiders

Tijdens de bijeenkomsten treden deskundige en gerenommeerde inleiders op. Wij zijn daar trots op. in evaluaties wordt dat al jarenlang als uniek punt van deze cursus genoemd. Zij benaderen de verschillende onderwerpen vanuit hun eigen achtergrond; dat kan zijn vanuit de juridische discipline of vanuit hun functie als hulpverlener. Wij beogen hiermee het gezondheidsrecht te belichten vanuit het recht én vanuit de zorgpraktijk van alledag. Tevens komt hiermee het multidisciplinaire karakter van de cursus tot uitdrukking. Uit evaluaties van de vele vorige cursussen is gebleken dat de deelnemers de cursus goed tot zeer goed waarderen.

Doelgroep

Deze cursus is geschikt voor: artsen, verpleegkundigen, klachtfunctionarissen, hulp- verleners in de intra- en extramurale (geestelijke) gezondheidszorg en verslavingszorg, managers/leidinggevenden in zorginstellingen, docenten gezondheidsrecht in HBO en WO, juristen, vertrouwenspersonen, bestuurders en medewerkers van patiëntenverenigingen. De laatste jaren  nemen ook jonge juristen met enige kennis  van gezondheidswetten maar zonder ervaring in de zorg  deel aan de cursus.

Certificaat/Accreditatie/Prijs

Een certificaat wordt verstrekt na deelname aan tenminste 8 van de 10 bijeenkomsten. Accreditatie voor de cursus kan in overleg worden aangevraagd uiterlijk 6 weken voor aanvang van de cursus. De prijs bedraagt 1.495,00 euro (btw-vrij) voor 10 colleges van 16.00 tot 19.00 uur.

Fysiek maar…..

De geldende maatregelen op het moment van de cursus (zoals deelnemersaantallen en de 1,5 meter samenleving) zullen worden toegepast. Daarnaast zorgen wij voor extra maatregelen en schoonmaak en zijn zaken als desinfectiemiddel en mondkapjes bij de balie beschikbaar. Wie de cursus online wil volgen, neemt contact op met cursus organisator Petra Schimmel. Bij voldoende aanmeldingen door online deelnemers organiseren wij een onlineverbinding met jou thuis.

Indien de adviezen van het RIVM tegen de tijd van de uitvoering van de cursus zodanig veranderd zijn dat doorgaan van een fysieke bijeenkomst niet verstandig is, dan zullen wij u hiervan op de hoogte brengen en de cursus alleen als webinar beschikbaar maken. In dit geval kunt u uw inschrijving ook kosteloos annuleren.

Tijdig inschrijven

Omdat er maar een beperkt aantal plekken beschikbaar zijn raden wij u aan tijdig in te schrijven; vol = vol.

Inschrijven en meer informatie treft u hier.

Contact

Voor vragen kun je mailen of bellen met Petra Schimmel, secretariaat@guusschrijvers.nl , 06-53370437.

Leuk om te weten

De Medische Faculteit Utrecht (nu UMC Utrecht) startte deze cursus in 1971. Dat deze nog steeds bestaat, komt omdat prof. Guus Schrijvers en vijf achtereenvolgende cursusleiders (Ivo Sindram is dat nu) ieder jaar de cursus opnieuw uitvonden met nieuwe thema’s, andere docenten en nieuw educatieve methoden. Enkele jaren geleden stopte het UMC Utrecht met deze 45^ste cursus. Thans blaast de GSA deze cursus nieuw leven in met actuele thema’s  en casuïstiek.

‘Vanaf 1 januari van dit jaar betaalt de Wet Langdurige Zorg (Wlz) voor de huisvesting en begeleiding van ernstige psychiatrische patiënten.  Tot die dag deed de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (Wmo) dat.  Dit betekent dat ongeveer veertig procent van de mensen, die begeleid woont, een levenslange indicatie voor de Wlz ontvangen. Dat kan niet anders, want de Wlz laat alleen mensen met levenslang durende beperkingen toe. Maar er zijn psychiatrische patiënten die geleidelijk aan opknappen: minder psychotische aanvallen krijgen of beter leren omgaan met stemmen en hallucinaties.  Iemand levenslang tot ernstige psycvhiatrische patiënt benoemen staat haaks op het beleid van ambulantisering. Beter is het de geldigheidsduur van een indicatie te beperken tot enkele jaren’.  Met woorden van deze strekking geeft Jan Berndsen de enige negatieve ontwikkeling aan die hij meemaakte sinds 1990 met de groei en bloei van de Regionale Instellingen voor Beschermd Wonen (RIBW) in Nederland en elders in Europa. Guus Schrijvers en Robert Mouton interviewen hem in bijgaande vlog van elf minuten. 

Aanleiding voor het interview vormt het vertrek van Berndsen als bestuursvoorzitter van Lister Utrecht , een van de grootste RIBW’s van Nederland. Jan vertrekt na dertig jaar werken met ernstige psychiatrische patiënten gedurende vaak zestig uur per week. Hij gaat nu wat rustiger aandoen door als adviseur Positieve Gezondheid  te stimuleren in de ggz. Zijn bedrijfsnaam wordt Het Blauwe Paard , een beeld in Triëst en symbool van de ambulantisering van de Italiaanse ggz.  Kijk en luister naar dit interview.

De Wet Maatschappelijke Ondersteuning en de Wet Langdurige Zorg zouden alleen moeten gelden voor ouderen met een inkomen beneden modaal. Want dan blijft er voldoende geld over voor eersterangs zorg voor ouderen met een laag inkomen. Deze suggestie deed ondergetekende tijdens een radio uitzending van RTV Dordrecht op zaterdagochtend 2 januari 2016.

Inhoudelijke besluiten
Radiomaker Ben Corino van het programma Studio de Witt had mij verzocht om terug- en vooruit te blikken op de zorg in 2015 en 2016. In de studio verbleven zeven van de tien fractievoorzitters van de Gemeenteraad van Dordrecht. Die raad telt 39 zetels: zo’n drie tot vijf zetels per partij. De voorzitters reageerden verdeeld op mijn voorstel. De seniorenpartij was het helemaal eens met mij. Anderen zagen het niet zitten: want het is niet uitvoerbaar. Weer anderen aarzelden. In tweede instantie riep ik op om over het welzijnsbeleid in 2016 goede inhoudelijke besluiten te nemen: Gun een andere partij de eer, als deze een goed voorstel doet. Vang elkaar geen vliegen af. Verneder de indiener van een voorstel niet bij voorbaat.

Wisselende meerderheden
Tijdens de uitzending, die twee uur duurde, stelde een van de fractievoorzitters voor dat de Dordtse Gemeenteraad een cursus onderhandelen zou moeten volgen om tot gemeenschappelijke besluitvorming te komen. Want gemeente-politiek bedrijven is tegenwoordig werken met wisselende meerderheden, net als in het parlement. Gemeenteraadsleden zjin dus constant met elkaar aan het onderhandelen.

Onderhandelingstips
Dit voorstel bleef de rest van het weekeinde van 2 en 3 januari bij mij hangen. Ik geef hierbij (in telegramstijl) enkele tips die het gemeentelijk onderhandelen over het welzijnsbeleid, binnen de Raad en met zorgaanbieders, vooruit kunnen helpen:

1. Wees hard op de inhoud en zacht op de persoon
2. Wees betrouwbaar
3. Geef interviews over je eigen standpunt zonder af te geven op andere partijen
4. Overleggen in een achterkamer mag: het doel heiligt (soms) de middelen
5. Onderhandel over meerdere onderwerpen tegelijk: met andere woorden sluit een package deal
6. Vertel je onderhandelingspartner eerlijk als je een compromis niet kunt verkopen aan je achterban
7. Bepaal van te voren wat je van je eigen standpunt wilt inleveren om een compromis te bereiken
8. Breng een compromis naar buiten niet als vlees noch vis, maar als consensus en cocreatie
9. Presenteer je onderhandelingsvoorstel niet als een eerste stap naar een socialistische heilstaat of naar een kapitalistisch ingerichte samenleving
10. Vier een overwinning in de Gemeenteraad niet uitbundig in de openbaarheid.De volgende onderhandelingen worden dan een stuk moeizamer
11. Pas verder de Harvard Negotiation Rules toe.

Moeilijk vak
Dit zijn mijn tips. Toen ik in het verleden raadslid van de Gemeente Utrecht was (1974- 1984), heb ik bij al deze punten wel eens fouten gemaakt. Het was en is een moeilijk vak. Ik gun de Gemeenteraad van Dordrecht en haar inwoners dat de Dordtse raadsleden zo’n cursus onderhandelen gaan volgen. Dan gaat een nieuw spreekwoord gelden: Hoe dichter bij Dordt, hoe beter het wordt. Beste lezer, als je de radio uitzending wilt beluisteren, klik dan hier.

Geïntegreerde zorg is een wereldwijde beweging. Met woorden van deze strekking sloot Nick Goodwin het derde World Congress on Integrated Care, dat op 20 en 21 november plaatsvond in Mexico City. Goodwin is directeur van de organiserende International Foundation of Integrated Care. Op het congres werd duidelijk dat in een aantal landen in de wereld is gekozen voor integratie van de wetgeving voor zorg en maatschappelijke dienstverlening. Komt er in Nederland ook een wet waarbij de Wmo, de Jeugdwet, de Wet Langdurige Zorg en de Zorgverzekeringswet opgaan in één wet?

Ongelijkheid
Veel Latijns-Amerikaanse landen, maar ook China, kenden tot ongeveer 1980 een sterk centraal geleide politiek met nadruk op medisch-specialistische zorg binnen en buiten ziekenhuizen. De komst van enige democratie leidde daarna tot marktwerking in de zorg. Die veroorzaakte grotere ongelijkheid in de toegang tot de zorg en het faillissement van overheidsziekenhuizen.

Huisartsenzorg
Gezondheidsautoriteiten in die landen, ondersteund door WHO-statistieken, trokken in de jaren negentig aan de bel. Zij pleitten voor invoering van een zorgverzekeringswet. Verder drongen zij aan op huisartsen – werkend in gezondheidscentra – die ook preventieve interventies, zoals vaccinaties en screening, uitvoeren. Mexico, Brazilië en Colombia zijn hiermee zo’n twintig jaar bezig. China begint nu aan de invoering van huisartsenzorg zoals in Nederland en Engeland, vertelde een Chinese spreker op het congres.

Gezondheidseducatie
Na invoering van geïntegreerde eerstelijnszorg richt de aandacht zich op de zorg aan mensen met chronische aandoeningen. Hiervoor is gezondheidseducatie nodig en samenwerking tussen de eerste lijn en ziekenhuizen. Brazilië, Colombia, Singapore en westerse landen hebben tal van zorgprogramma’s opgezet, vooral voor mensen met diabetes, longziekten en hart- en vaatziekten. In Nederland komt deze zorg sinds de jaren negentig van de grond.

Samenhangende aanpak
Uit de presentaties op het wereldcongres kwamen een aantal conclusies naar voren die ook voor Nederland interessant zijn. Zo werd geconcludeerd dat de benadering op één specifieke chronische aandoening niet effectief is. Er zijn te veel burgers met meer dan één chronische aandoening. Ten tweede zijn er veel kwetsbare ouderen die lichamelijk en mentaal minder functioneren en die sociale problemen hebben, zoals vereenzaming en verwaarlozing. Ten derde bestaat er behoefte aan gezondheidseducatie en leefstijladvisering los van een specifieke aandoening. Zo blijkt uit de vele voordrachten in Mexico City dat overgewicht veel voorkomt. Wereldwijd zoeken beleidsmakers en onderzoekers naar een samenhangende aanpak van medische en sociale problemen.

Integratie
In Canada, Brazilië, Schotland, Mexico en Catalonië is gekozen voor integratie van de wetgeving voor zorg en maatschappelijke dienstverlening. De afstemming vindt plaats op lokaal of regionaal niveau en op het niveau van de individuele burger. Heeft die burger zowel problemen van fysieke, psychische als sociale aard, dan komt er een casemanager in beeld met kennis van zaken in het medische en sociale domein.

Nederland
In Nederland vindt integratie binnen het sociale domein plaats dankzij de gelijktijdige decentralisaties van de Participatiewet, de Jeugdwet en de Wet maatschappelijke ondersteuning. Integratie met de eerstelijnszorg, de geestelijke gezondheidszorg en de medisch-specialistische zorg is nog nauwelijks aan de orde.

Machtsstrijd
Als men de noodzaak hiertoe ook in Nederland inziet, verwacht ik dat de Wmo, de Jeugdwet, de Wet Langdurige Zorg en de Zorgverzekeringswet opgaan in één wet, waarbij zorg en welzijn op elkaar worden afgestemd. Ik noem dit de Wet op Zorg en Welzijn. Of dat gaat gebeuren, hangt af van het succes van genoemde landen die ons hierin voorgaan en van onze eigen ambitie. Waarschijnlijk ontstaat er weer een machtsstrijd tussen gemeenten en zorgverzekeraars over de vraag wie op decentraal niveau zorg en welzijn geïntegreerd mag aansturen. Deze sluimerende strijd ontvlamde reeds bij de bekostiging van de wijkverpleging: via de Zorgverzekeringswet of via de Wmo?

Samenhang
Dat er samenhang moet komen tussen zorg- en welzijnsbeleid daarover bestond in Mexico City wereldwijde consensus. Hoe dat vervolgens moet, vormt de komende jaren onderwerp van discussie overal ter wereld en hopelijk ook in Nederland.
Wat vind jij van het idee om één wet te ontwikkelen waarbij zorg en welzijn goed op elkaar worden afgestemd?

Sinds kort sturen regionale en lokale raden in Brazilië zorg en welzijn aan. In die raden zitten vertegenwoordigers van patiënten en cliënten (50% van de zetels), werknemers (25%) en het management (25%). De gemeenten reiken de financiële kaders aan waarbinnen de bestedingen gedurende een jaar moeten blijven. Deze kennis deed ik op tijdens het derde wereldcongres over ketenzorg, op 20 en 21 november in Mexico City. Ik ben een van de initiatiefnemers om te komen tot dergelijke congressen.

Consensus en co-creatie
Sinds het congres houden die Braziliaanse raden mij bezig. Ze ontstonden na grote wetswijzigingen in het recente verleden. In Nederlandse verhoudingen: de Brazilianen voegden hun Zorgverzekeringswet, de Wmo en de Wet Langdurige zorg samen. De lokale raden die daarna in Brazilië een wettelijke basis kregen, moeten de consensus en de co-creatie van alle partijen in zorg en welzijn stimuleren.

Expertise
De regering vreesde dat gemeenten niet voldoende expertise zouden hebben om welzijn en zorg aan te sturen. Zij stellen alleen financiële kaders vast en zitten niet in de raden. De managers kregen een minderheid van 25% van de zetels. Hiermee wilde de regering hoge directie-salarissen, bureaucratie en te ambitieuze projecten vermijden.

Alle ruimte
De werknemers beslissen mee voor 25%. Door deze participatie hoopte de regering de vakbonden wind uit de zeilen te nemen. Ondernemingsraden kent men niet in Brazilië, maar werknemers mogen dus wel mee besturen. De regering geeft patiënten en cliënten alle ruimte bij de aansturing van lokaal welzijn en lokale zorg. Die maken dan wel vuile handen en besturen mee als grootste partij met 50% van de zetels. Maar zij kunnen niet hun mening doordrukken, omdat ze geen meerderheid hebben in de raden.

Nederland
Ik pleit er niet voor dat Nederland het model van Brazilië overneemt. Want wij hebben een andere historie. Aan de andere kant: als gemeenten alleen maar voortborduren op het verleden en alleen maar de WMO-raden en cliëntenraden samenvoegen, dan hebben zij een afslag gemist. De drie decentralisaties in Nederland zijn bedoeld om zorg en welzijn dichterbij de bevolking te brengen. Tot nu toe mag de patiëntenbeweging alleen maar hun mening geven op gemeentelijke beleidsvoornemens of achteraf zeggen wat zij ervan vindt. Het zou toch mogelijk moeten worden, dat patiëntenorganisaties medezeggenschap krijgen. Hier heel ver vandaan bestaat een bestuurlijk patiëntenparadijs die dat heeft verwezenlijkt. Het heet Brazilië. Ben jij het eens met mijn visie?

Woensdag 30 september 2015 is er een congres over indicatiestelling voor de Wet Langdurige Zorg en de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Naast tal van gerenommeerde sprekers zijn er workshops die ingaan op de actuele stand van zaken rond de financiële toegang tot de langdurige zorg. Ook de voornemens van het kabinet voor de zorg in 2016 (Prinsjesdag) komen aan bod. Er zijn al ruim 100 inschrijvingen voor dit congres. De kosten bedragen 295 euro.

Flitspresentaties
Het congres Financiële Toegang tot Langdurige Zorg vindt plaats in het Achmea congrescentrum in Zeist. Naast het reguliere programma worden er begin van de middag een aantal flitspresentaties gegeven. In maximaal tien minuten vertellen congresdeelnemers over een actuele innovatie in hun organisatie. Een tweetal voorbeelden:

Valpreventie ouderen
Drs. Saskia Kloet, Programma Manager Opgroeien en Ouder Worden, vertelt hoe je zorgkosten kan besparen door het voorkomen van valongevallen bij ouderen. Voor de uitvoering van preventie activiteiten is er vaak geen geld. Voor valpreventie voor ouderen is echter al heel goed onderzocht wat werkt en welke (kosten)effectieve interventies ingezet kunnen worden. In een animatiefilm laat Saskia Kloet zien hoe een Health Impact Bond zou kunnen werken om een maatschappelijke beweging op het gebied van valpreventie in gang te zetten.

Zorgmunten
Edgar Kampers werkt als directeur van de Stichting Qoin aan experimenten om mantelzorg te stimuleren via zorgmunten. Deelnemers verdienen munten door hun werk als mantelzorger. Deze munten kunnen zij inwisselen op een leeftijd dat zij zelf zorg nodig hebben. Ook kunnen zij met hun munt korting krijgen bij lokale winkels. Kampers experimenteerde ermee in een Amsterdamse wijk en in Zeeland. In een korte presentatie doet hij verslag van zijn bevindingen.

Inschrijven
Wil jij ook naar het congres Financiële Toegang tot Langdurige Zorg op 30 september 2015? Schrijf je dan in via het online inschrijfformulier. Je kan de congresbrochure hier downloaden.

Willen gemeenten en zorgverzekeraars nog wel verder met de Persoonsgebonden Budgetten (PGB’s)? Ze moeten wel volgens de Wet Langdurige Zorg, De Wet Maatschappelijke Ondersteuning en de Zorgverzekeringswet. Maar ze aarzelen, nu Staatssecretaris Van Rijn en de Sociale Verzekeringsbank zo’n zeperd halen bij de invoering ervan. Om fraude tegen te gaan moeten soms wel vijf instanties de toekenning en besteding ervan controleren. Dat maakt de invoering moeilijk en omslachtig.

Alternatief
Beter zou het zijn als Nederland het Duitse model overneemt. Dat draait al twintig jaar probleemloos. In Duitsland is het PGB een toeslag voor mensen met beperkingen en weinig inkomen. Zoals Nederland de huur-, zorgtoeslag en kinderbijslag kent. Controle van de toeslag vindt niet plaats op bestedingen, maar op afgesproken gezondheidsdoelen. Zijn mantelzorger en patiënt niet in staat de afspraken na te komen, dan grijpt de medische dienst van de zorgverzekeraars in. Want die dienst voert de PGB-regeling uit. Eventueel wordt het PGB dan ingetrokken.

Congres Financiële Toegang Zorg
De discussie hoe verder te gaan met het PGB vormt een van de vele onderwerpen van het congres Financiële Toegang tot Langdurige Zorg. De Julius Academie organiseert dit congres op 30 september in Zeist. Tal van kopstukken komen er spreken en goede voorbeelden uit het land passeren de revue. Wil jij ook komen? Schrijf je dan in via het online inschrijfformulier. Je kan de congresbrochure hier downloaden.

Het congres Financiële Toegang tot Langdurige Zorg is verplaatst naar 30 september. Oorspronkelijk zou het congres 10 april plaatsvinden. Het congres is mede verplaatst omdat het ministerie van VWS op 9 maart een studiedag organiseert over hetzelfde onderwerp. De resultaten van die studiedag worden meegenomen op 30 september. Voordeel van een latere datum is dat er meer goede praktijkvoorbeelden beschikbaar zijn rond de financiële toegang tot de langdurige zorg die dan gedeeld kunnen worden op het congres. En ook de uitkomsten van de Miljoenennota kunnen 30 september besproken en meegenomen worden.

Op het congres krijg je dus de meest recente ontwikkelingen in indicatiestelling binnen de Wet Maatschappelijke Ondersteuning, de Wet Langdurige Zorg en de Zorgverzekeringswet. Er wordt vooral ingegaan op de financiële toegang en indicatiestelling tot langdurige, intramurale zorg voor mensen met verstandelijke beperkingen, ernstige psychiatrische aandoeningen en ouderen met multimorbibiditeit.

Wil je meer weten over het Congres Financiële Toegang tot Langdurige Zorg op 30 september? Klik dan hier.

Vele ziekenhuizen hebben een afdeling geriatrie met een geriater aan het hoofd. De ligduur bedraagt daar vaak zo’n twee weken. Die geriaters houden sinds begin januari opnamen af vanuit de eerste lijn. Want zij zijn bang dat ze hun patiënten niet meer kunnen overplaatsen naar een verpleeghuis. Immers de Wet Langdurige Zorg (die over onder meer verpleeghuizen gaat) is bijzonder streng met de indicatiestelling.

Verpleeghuis
De afdeling geriatrie slibt dicht als zij niet meer kan overplaatsen naar verpleeghuizen na een of twee weken. Die wordt zelf een soort verpleeghuis. Dit nieuws pikte ik deze week op bij de voorbereiding van het congres ‘Financiële toegang tot de langdurige zorg’ op 10 april. Ik ontmoette een van de sprekers.

Congres Financiële Toegang Langdurige Zorg
Voordat deze stagnatie van het patiëntenverkeer een groot thema wordt, verneem ik graag of jullie als lezer van mijn website hetzelfde signaleren of juist niet. Stuur je een mail met je reactie naar mail@guusschrijvers.nl? Kom je naar het congres Financiële Toegang tot de Langdurige Zorg’ op 30 september waar je veel nieuws krijgt dat nog niet in massamedia, vakbladen en op social media bekend is? Meer informatie over het congres vind je hier.

Woede en moedeloosheid overheersten op een grote bijeenkomst 19 januari van mantelzorgers in de Statenzaal van de Provincie Groningen. Het Hattinga Verschure Platform had de bijeenkomst georganiseerd. Dit platform behartigt de belangen van mantelzorgers in het noorden van Nederland.

Nota
Mijn presentatie bestond uit een breed overzicht van de economische aspecten, ontwikkelingen en actualiteit van mantelzorg. Na mijn lezing kwamen er van de circa zeventig aanwezige mantelzorgers vele emotionele reacties vol wanhoop, woede en zelfbeklag. Ik  heb hun het advies gegeven om hun nare casuïstieke ervaringen te bundelen in een nota en elke casus te voorzien van suggesties, hoe deze voor hun zelf en andere betrokkenen beter had kunnen verlopen. De titel van de nota die ik suggereerde was: Maak van jouw emotie je kracht. Ik liet mij daarbij inspireren door het oude Bijbelse spreekwoord ieder mens krijgt kracht naar kruis. De deelnemers reageerden onthutst: Nu moesten ze ook nog een stuk gaan schrijven. Andries Kroese die werkt bij Zorgbelang Groningen en het genoemde platform ondersteunt, gaat bekijken of zo’n nota haalbaar is.

SCPO-rapporten
Op het congres over Financiële Toegang tot de Langdurige Zorg op 30 september komt mantelzorg uitvoerig aan de orde. Medewerkers van het Sociaal Cultureel Planbureau vatten dan voor de congresgangers alle SCPO-rapporten van de afgelopen vijftien jaar samen. Ook doen zij een voorspelling over de beschikbare mantelzorg in de komende jaren. Hier vind je meer informatie over het congres. Mijn PowerPoint presentatie over mantelzorg tref je hier aan.

Meer informatie over het Hattinga Verschure Platform tref je aan op www.sphv.nl .Het platvorm draagt de de naam van de bedenker van de naam mantelzorg, Joop Hattinga Verschure, hoogleraar ziekenhuiswetenschappen bij het UMC Utrecht van 1971-1984.