Guus Schrijvers

Op zondag 23 november kwamen 30 leidinggevenden, onderzoekers en projectleiders bijeen in Sydney om een afdeling op te richten van de Internationale Vereniging voor Ketenzorginnovatie. Ik was daar ook bij. Vele Aziatische landen willen tot nu toe voornamelijk ziekenhuizen bouwen. Met steun van de WHO trachten wij hen daarvan af te houden. Want ziekenhuizen alleen kunnen niet goed functioneren zonder huisartsen, eerste lijn en ouderenzorg.

Rokers
In Australië is het percentage rokers aanzienlijk lager dan in Nederland : 15% versus 23%. Dat komt door het verpakken van sigaretten in doosjes zonder logo en door de hogere prijzen in Australië: 9,20 euro per pakje, ofwel ongeveer anderhalf maal zo duur als in Nederland.

Psychiatrische patiënten
Bij de psychiatrische patiënten in Australië ligt het anders.Van de opgenomen psychiatrische patiënten rookt 70%. Zij sterven daarom gemiddeld tien jaar eerder dan mensen zonder psychiatrische problemen. De leiding van de Australische GGZ tracht het roken tegen te gaan. Dat lukt niet goed. Deze informatie ontving ik van leidinggevende psychiaters in Sydney. Ik sta op de foto met drie van hen.

Een vliegreis van Amsterdam naar Sydney kost 1.000 euro. Daaruit worden vele dienstverleners betaald: het reisbureau, twee luchtvaartmaatschappijen, drie luchthavens, twee bagage-afhandelaren en twee cateraars voor de maaltijden in de vliegtuigen. Op vergelijkbare wijze zouden mensen met chronische aandoeningen kunnen gaan betalen voor een jaar zorg: een all-inprijs voor alle zorg die we gemiddeld per jaar nodig hebben. Zij kiezen dan eerst hun zorgverzekeraar en daarna het gewenste ketenzorgprogramma.

All-intarief
Personen met de ziekte van Parkinson zouden bijvoorbeeld als zorgverzekeraar Achmea of een andere maatschappij kunnen kiezen. Daarna geven zij aan dat zij lid willen worden van bijvoorbeeld Parkinsonnet. Dat netwerk ontvangt dan van Achmea een all-intarief van x-duizend euro. Daaruit worden vele zorgaanbieders betaald zonder dat de patiënt dat verder merkt.

Hinderpaal
Deze metafoor gebruikte ik bij de introductie van het Cappuccino-model tijdens het tweede wereldcongres over ketenzorg in Sydney. Ik merkte dat de zestig deelnemers van mijn workshop heel geïnteresseerd waren. Want de bekostiging is vaak een grote hinderpaal om te komen tot geïntegreerde zorg. De markt van zorg gaat immers over de prijs per verrichting, per consult of per uur zorg. All-inproducten zoals in de luchtvaart komen in de zorg niet voor.

Cappuccinomodel
Op het Europese congres over ketenzorg in Edinburgh 25-27 maart 2015 gaan we verder over betaalsystemen die ketenzorg stimuleren. Ben jij dagelijks bezig met ketenzorg? Wil jij bijtanken? wil jij jouw ervaring inbrengen bij het ontwerpen van geschikte betaalsystemen? Kom dan naar dit al weer 15e congres van de International Foundation of Integrated Care? Klik hier voor meer informatie. En weet je niet precies wat het Cappuccinomodel inhoudt? Lees dan mijn boek Zorginnovatie volgens het Cappuccinomodel. Het is gewoon in de boekhandel en online te koop.

Het Nuka Systeem biedt samenhangende eerste- en tweedelijnszorg aan inwoners van de Amerikaanse staat Alaska aan. De eigenaren van dit systeem zijn de eigen cliënten/patiënten. Zij benoemen op voordracht van de medewerkers de directie. Hun invloed wordt bij elke beslissing gevraagd. Nuka werkt verder met transmurale zorgpaden, case managers en assistenten van case managers voor de logistiek van individuele zorgpaden. Verder heeft Nuka een uitstekende ICT. Patiënten/cliënten hebben inzagerecht in hun eigen dossier. Meer informatie over het Nuka Systeem vind je hier.

Wereldcongres ketenzorg
Bovenstaande informatie kreeg ik tijdens een presentatie op het tweede Wereldcongres over ketenzorg in Sydney. Geleidelijk wordt duidelijk dat geïntegreerde zorg overal werkt: in Alaska, Californië, Londen, Singapore, Australië en ook in Nederland. Minder duidelijk is wat het succes op die locaties veroorzaakt. Is dat de ICT, de leiding, de financiering, de schaalgrootte van het systeem, de regionale identiteit van de cliënten/patiënten of de ervaren schaarste aan geld en aan zorg?

Binnenkort ontvang ik van de Nuka-leiding een artikel over het economische succes van hun systeem. Want, terwijl de zorgkosten voor de gehele USA jaarlijks 9% stegen in de laatste tien jaar, bleven die voor Nuka gelijk. En dat met hoge cijfers voor de kwaliteit van zorg. Wil je die informatie ook ontvangen? Stuur dan een mail naar mail@guusschrijvers.nl.

Cappuccinomodel
De komende dagen presenteer ik mijn eigen Cappuccinomodel op het Wereldcongres over ketenzorg als ideale mix om ketenzorg te financieren. Ben benieuwd wat het internationale publiek van 400 wetenschappers, projectleiders, beleidsmedewerker ervan vindt. Binnenkort krijg je hierover op deze website nader bericht.

Van 25 tot en met 27 maart 2015 vindt het jaarlijkse congres over ketenzorg plaats in Edinburgh. De International Foundation for Integrated Care (IFIC) organiseert het. Onderzoekers, projectleider en beleidsmedewerkers kunnen samenvattingen indienen voor een lezing die zij op dat congres willen houden. Congresthema’s zijn:

1. Mensen met chronische aandoeningen als co-producent van gezondheid naast de professional

2. ketenzorg en sociaal-economische ongelijkheid

3. ketenzorg en multimorbiditeit

4. Continu kwaliteit verbeteren in ketenzorgprogramma’s en

5. Digitale innovaties en ketenzorg.

Op 31 oktober moet de samenvatting van jouw lezing binnen zijn bij de IFIC. Klik hier voor meer informatie.
Als voorzitter van de IFIC geeft graag meer informatie over het congres. Als je over je lezing advies wilt, kan je mij mailen.

Alle huisartsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, diëtisten, apothekers, zorggroepen, thuiszorgorganisaties en vele andere disciplines in Zuid Holland-Noord ( Leiden en omgeving) hebben zich onlangs verenigd in de vereniging Knooppunt Ketenzorg (KK). Zij maken zorgprogramma’s voor tal van personen met een chronische aandoening. Meer informatie hierover tref je aan op hun website.

De drie ziekenhuizen in dit gebied zijn nog niet aangesloten bij het Knooppunt Ketenzorg. Hopelijk gebeurt dat nog, maar men is erg bezig met de eigen problematiek van specialisten die per 1 januari 2015 al dan niet in dienstverband gaan. Het goede nieuws van de oprichting van het KK kwam aan de orde tijdens een college dat ik gaf aan adviseurs van Regionale Ondersteuningsstructuren (ROS’en) in Nederland. Mijn voordracht ging over substitutie van ziekenhuiszorg naar de eerste lijn. De PowerPoint-presentatie daarbij kan je hier bekijken.

Beperkte samenwerking brengt succesvolle lokale zorg voor burgers in gevaar. Barbara de Groen en Maureen Schonewille, senior onderzoekers bij Vilans, Kenniscentrum langdurende zorg brachten onlangs een rapport uit met deze titel. Zij interviewden 62 wethouders en andere beleidsmakers. Het rapport heeft als conclusie, dat het nog niet zo goed gaat in de lokale samenwerking tussen zorgorganisaties, gemeente en verzekeraars.  De betrokken partijen zijn het qua visie vaak eens, maar dat resulteert nog niet in concrete invulling op lokaal niveau. Meer informatie over dit onderzoek en en het volledige rapport vind je hier.

AWBZ-Wmo congres

De onderzoekers spreken tijdens een workshop op het AWBZ-congres op 11 april in Zeist. In  een workshop lichten De Groen en Schonewille eerst het onderzoek toe. Daarna stellen zij aan workshopdeelnemers de vragen: Herken je de problematiek? Wat kan de genoemde samenwerking verbeteren? Centrale vraag tijdens het congres is : wat komt er per 1 januari 2015 terecht van de invoering van de decentralisatie van AWBZ naar Wmo en van de overgang van de AWBZ naar de Wet Langdurige Zorg? Wil je meer informatie over dit congres? Klik dan hier.

Sinds 1999 geeft de International Foundation for Integrated Care (IFIC) een derde weg aan voor de gezondheidszorg. Geen marktwerking, geen overheidssturing maar macht aan de patiënt en diens professional. Wij (ik ben voorzitter van die stichting) begonnen in 2000 met een tijdschrift om elkaar te informeren over ketenzorg in Europa en elders. Dat blad heet International Journal of Integrated Care en kan je gratis  lezen.

In 2010 publiceerde het blad 20 artikelen, in 2013 waren dat er 60. Zo bleek op een recente bestuursvergadering van de stichting. Het blad wordt goed gelezen en heeft een behoorlijke impactfactor. Mijn collega’s Nick Goodwin en Lourdes Ferrer alsmede hun medewerkers trekken er hard aan.

Zorgketen congres

Op het jaarlijkse IFIC-congres in Brussel op 3 en 4 april komen zo’n honderd sprekers voor plenaire- en parallelsessies. Driehonderd deelnemers hebben zich inmiddels al ingeschreven. Wij verwachten dat we dit jaar voor het eerst uitverkocht zijn, als er 400 inschrijvingen binnen zijn. Wil jij ook naar dit congres met tal van slimme zorginnovaties, al dan niet door ICT ondersteund en met veel inbreng van patiënten? klik dan hier voor de brochure en meld je aan!

Hoe krijgen we consensus tussen zorgverzekeraars, patiëntenorganisaties en zorgaanbieders over innovatie, prioriteitenstelling en kostenbeheersing van de zorg voor mensen met een beroerte? Met deze vraag begint de plenaire discussie op het congres Organisatie van de CVA zorg anno 2014: dit kan beter en goedkoper! Het vindt plaats op vrijdag 14 maart 2014 op het UMC Utrecht. Tal van sprekers laten hun licht schijnen over de kwestie of CVA zorg beter en goedkoper kan. De plenaire discussie vindt plaats onder mijn leiding. Andere vragen die aan de orde komen tijdens de plenaire discussie zijn:

• Wat kunnen zorgverzekeraars met elkaar doen zonder te concurreren?
• Is een zorginkoper een boodschappenjongen met een boodschappenlijstje van zijn baas?
• Wat is een bestuursakkoord met het kabinet waard, als zorgverzekeraars en zorg aanbieders toch hun eigen gang gaan?
• Hoe zorgen wij ervoor dat zorgverzekeraars, patiëntenorganisaties en zorgaanbieders elkaars partners zijn en niet elkaars vijanden?
• Wanneer krijgen wij keten-DBC’s voor de CVAzorg?

Wil je meer informatie over dit congres of wil je je hiervoor aanmelden? Bekijk dan de brochure of klik hier.

Bij mijn afscheid als hoogleraar van het UMC heeft Zorgverzekeraar CZ een jaarlijkse prijs ingesteld voor het beste zorgpad. Aan de prijs is een geldbedrag verbonden van 2.000 euro. Er zijn dit jaar drie genomineerden. De prijs wordt vrijdag 7 februari uitgereikt tijdens het Zorgpadencongres in Zeist.

Een palliatief zorgpad met een duidelijk markering wanneer het begint. Dat hebben specialisten en verpleegkundigen van het IJsselland ziekenhuis in Capelle aan de IJssel ontworpen. Die markering maken was niet makkelijk. Maar het is gelukt en met bijdragen van patiënten. Dit is het eerste van drie zorgpaden dat in aanmerking komt voor de Guus Schrijvers prijs 2014.

Het tweede genomineerde zorgpad betreft thuis wonende patiënten met ernstig hartfalen. Een verpleegkundig specialist van het het Kennemer Gasthuis bezoekt hen vrijwel dagelijks. Die niet-mobiele patiënten hoeven dan niet op en neer naar het ziekenhuis en heropnames worden vermeden.

Het derde genomineerde zorgpad duurt maar liefst negentien jaar en betreft patiënten met schizis. Dat zijn mensen met een aangeboren opening in het gehemelte of met een hazenlip. Specialisten en verpleegkundigen van het Erasmus MC hebben een uitstekende visie opgebouwd over de behandeling en begeleiding van deze patiënten vanaf vòòr de geboorte tot ongeveer negentien jaar. Die visie vertaalden zij in één lang zorgpad.

De jury reikt de prijs uit aan één van deze drie zorgpaden op vrijdag 7 februari 2014 tijdens het jaarlijkse zorgpadencongres. Ook dit jaar is dit een congres met een wervelende show van nieuwe zorgpaden. Wil je meer weten over dit congres, of je aanmelden? Klik dan hier voor de congresbrochure.

Wil je meer weten over de Guus Schrijversprijs? Stuur dan een mail naar w.j.g.ros@umcutrecht.nl. De jury gaat tot 7 februari in conclaaf over haar keuze uit de drie genomineerde zorgpaden. Zij bestaat uit CZ medisch adviseur Nicolette Huiskes, hoogleraar richtlijnen bij het AMC Jan Swinkels, senior onderzoeker bij het Julius Centrum UMC Utrecht Wynand Ros en ondergetekende.

14 november heb ik een lezing gegeven op de ledenvergadering van de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen (KNOV). Tijdens mijn lezing heb ik de doelen, randvoorwaarden en eerste stappen voor ketenfinanciering in de geboortezorg besproken.

Populatiegebonden bekostiging moet je alleen invoeren als iedereen dat wil. Voordat je ketenfinanciering invoert, moet je eerst samenhangende zorgpaden hebben. Er bestaan twee ketens voor geboortezorg: een voor tijdens de zwangerschap en een voor tijdens de bevalling. Daarom pleit ik ook voor twee ketenzorgtarieven. Ketenzorgfinanciering heeft veel voordelen ten opzichte van de huidige situatie. Verloskundige Samenwerkings Verbanden moet je volgens mij niet gebruiken voor de betaling. Hiervoor zou je aparte corporaties moeten oprichten. Aan het eind van mijn voordracht heb ik ook nog mijn persoonlijke visie gegeven over de bekostiging van de geboortezorg. De PowerPoint-presentatie van mijn lezing kan je hier downloaden.